kendimle savaşıyorum ..
hiç terkedilmedim; çünkü beni terkedecek bi aşkım sevgilim olmadı yeke yektim hayatta sevdim sevmediler.sevdiler belki ama söylemediler.merdivenin çıkılacak son basamaklarındayım bundan sonra yavaş yavaş ineceğim biliyorum en dorukta yakaladım sevgiyi en üst basamakta tam inmeye yeltenmişken olan oldu .. fakat bütün basamaklarda hayallerim takıntılarım şüphelerim hayata dair tecrübelerim şimdi o kadar tecrübelerim arasında tek eksiğim tek korkum hiç yaşamadığım bi duyguyu tatma korkusu yüksekten düşme korkusu değil kalabalıklar içinde yalnız kalma korkusu.
bütün bedenimi sardı.. beynimi kemiren tatmadıgım garip hisler olmazsa olmazlarım .! şüphelerrr.
paronayaklık..
kendinizle savaşırsınız bazen savunmanız hazırdır kalkanlarınız vardır kendinize doğrulttugunuz saldırırsınız beyninize ama savunacagınız kadar fazlası canınızı yakar bilirsiniz bunu.fazlası gerçeklerdir.. bi savaş var sonuçta kazanan kim olur bilinmez sonuçta kaybeden hep biz oluruz kendimizedir savaşımız .
kaypakça bi savaş bu aslında gerçeklerle yüzleşmeden abartılarılarımız ve inceden iyi niyetlerimz vardır can acıtmadan savaşırız ve gerçeklerle yüzyüze gelmekten korkarız.birikimlerimiz vardır savaşırken. kalkanlar kılıçlar oklar hançerler mızraklar ve tek tek batarlar beynmize ama yinede savuştururuz .çünkü istemiyoruz kaybetmeyi ve hatta kazanmayı savaşıyoruz sadece pısırık bi asker gibi.
korkuyorum yenmekten ve yenilmekten ama savaşmak en korkutucu olan ve savaşıyorum korkularımla

...failitutkun 9/11/08