Onur BİLGE

İlkokullar tatil olduğundan beri sınavın olmadığı günlerde mutlaka bir yerlere gidiyorduk. Neşe, annesinin ölümünden sonra bir süre evden çıkamamış, kendisini toparlayamamıştı. Devam mecburiyeti olmadığı için okula da ara sıra geliyordu. Bazen, açılması için evinden zorla çıkarıyor, Virane’ye götürüyordum. Arada, bir noktaya takılıyordu gözleri, dalıp gidiyordu. Fark ettiğimde hemen uyarıyordum:

“Hangi yıldızdasın yine? Dünyadan Neşe’ye! Koordinatlarını ver Neşe! Sana ulaşamıyoruz.”

Gülümseyerek gözlerime bakıyordu. Çok değişmişti, çok! Ölümü o kadar içinde yaşamıştı ki! İnegöl’de ne kadar akrabası varsa, duyar duymaz gelmiş, annesinin akrabası olan kadınlar, nöbetleşe yanlarında kalarak, onları hiç yalnız bırakmamışlardı. Baba tarafı

1001 GECE ÖYKÜLERİ - 1

SEMİRAY - LİMAN YAYINLARI

KİTAP TEMİN ADRESİ: M. Şerikan KARA : 0 536 275 90 15