Onur BİLGE

Arkadaşların yardımlarıyla Virane Kafe ortaya çıkmaya başladı. Artık ders aralarında gidecek yer aramaz olduk. Tamirat bitmiş, badana edilmişti. Bahçedeki çiçekler, suya kavuşunca ve güneşi görünce boy atmışlardı. Gittikçe ısınan hava, bizi bahçenin serinliğine itiyordu. İkinci adresimizde, cümbür cemaattik. Sessiz film gibi, tıp gibi oyunlar oynuyor, kahkahalar atıyorduk. Ders çalışmak isteyenler üst salona çıkıyordu. Orada, Neşe’nin getirdiği bir masa dört sandalye vardı.

Define, kapının önünden ayrılmıyordu, ben de onun burnunun dibinden... Bir akşamüstü Orçun da yanımıza gelince, kadro tamamlandı. Dedeyi punduna getirip, kaldığı yerden öyküsünü anlatmaya devam etmeye razı ettim:

“Nüfus cüzdanım elimde, şerh düşülen arka sayfa açık... Önce anlayamadım. Hukuki bir dille yazılmıştı. Sonra anladım işte. Kafama ‘dank!..’ etti! Düşündüm. Bu ne demek? Kimin çocuğuyum ben? Ya evdekiler kim? Kafam karmakarışık! Bir baş dönmesi!.. Dizlerimin bağı çözülmüş! Öğretmenler geldi

1001 GECE ÖYKÜLERİ - 1

SEMİRAY - LİMAN YAYINLARI

KİTAP TEMİN ADRESİ: M. Şerikan KARA : 0 536 275 90 15