Her geçen gün biraz daha yoksullaşıyordu dünya ,, hem de her bakımdan .. Ardımızda kalan insanlığımız mıydı yoksa kaybolan değerlerimiz mi..Eskiler komşun açken sen tok uyuyamazsın gibi bir söz sarf etmişler hani ya..

Şimdi bakıyoruz açlıktan ölen insanların haberlerini kıymetsizce televizyonda zaplar olmuşuz… İlla bombalar yanı başımızda patlayınca mı daha acı verir hayat..Kilometrelerce uzakta yaşananlar hayatın gerçekleri değil mi sanki..İzlediğimiz haberlerde kurulan cümleleri duymuyoruz bile bazen..Bilmem ne kadar insan ölmüş..Bilmem ne kadar yaralı varmış..Bir avuç un için bilmem ne kadar insan birbirini ezmiş..

Yokluk bunun adı kardeşim yokluk..Bizler önümüze gelen yemeği beğenmezken.Dolabımızdaki ekmeği çürütürken birileri açlıktan yokluktan ölüyor işte..

Böyle söyleyince çok mu duyarlı oluyor insan..Hayırr kendi gerçekliğinden ödün vermeden yaşamaya devam ediyor . Bazı programlar izliyoruz ya.. Dünyanın masrafı yapılarak alınan malzemelerle yapılan çeşit çeşit yemekler.. Sonra bu nimetleri yemeyip kulp takan insanlar.Sonra ulen bu program tuttu deyip başka formatlarını yayınlayanlar..İzleniyor ya nasılsa..

Birileri açlıktan ölüyor işte..İlla yanı başında olması gerekmiyor ki..Sokakta elini cebine attığında 1TL madeni para ile dolaşan nice insanlar yok mu..Akşama evde aş bekleyen yavrular..
Hadi bakalım şimdi dök yemeğini çöpe..At ekmeklerini sokaklara.. Sinirleniyorum işte elimde değil.. Bir dilim ekmeğe muhtaç çocuklar varken insanların yemeklerini ziyan etmelerine sinirleniyorum.Şükretme duysusundan yoksun insanların.

Bir silkelenmemiz gerekiyor artık..Bir toparlanmamız gerek..İnsan yediği nimete saygı göstermezse neye saygı göstersin ki.. Açlıktan ölmüş cümlesini duyunca bile tüylerim dikiliyor ayağa..’’’Nasıl yaa .. açlıktan mı ölmüş.. Şaka gibi ..’’ Hayatın şakası yok ..

Ne uzak diyarlarda..Ne yanı başımızda yaşanmasın bunlar..Ama demekle olmuyor işte

Sibel AVCI