"Kapitalistler öylesine para delisidirler ki, bize bir gün onları asacağımız urganı bile satarlar." (Mao)

Günün sözü bölümünde bugün edebiyat sitemizde bu söz vardı.
İlginç bir seçim.
Gelin hep birlikte bu sözün insanlık için ne güzellikler getireceğini, insanlık alemine ne katkılarda bulunacağını, bu sözün bize neleri düşündüreceğini, neleri sorgulatacağını tartışalım.
Yazı doğru mudur değil midir bilemiyorum.
Bu sözü Mao mu söylemiştir onu da bilemiyorum.
Bu sözün önünde arkasında anlamını değiştirebilecek başka cümleler var mıydı onu ise hiç bilemiyorum.
İyimser bir tahminle bu sözün kapitalizmin ne kadar kötü bir şey olduğunu, kapitalistlerin ne kadar kötü insanlar ya da kurumlar olduğunu işaret ettiği söylenebilir.
Öyle ki, akıbetleri bir gün mutlaka asılarak öldürülüyor olmak.
Kötümser tahmin ise kapitalistlerin bir gün mutlaka asılacağı.
Soğuk savaş döneminden fırlamış bir söz gibi dursa da, günümüzde de hala önem veriliyor olması aslında dünyada hiçbir zaman çok şeyin değişmeyeceğinin de göstergesi.
İnsanlık hep asılacak birilerini bulma çabası içinde.
Bunun için geçerli bir neden de her zaman var ne yazık ki.
Kimilerine göre kapitalist olmak asılmak için yeterli bir neden. Kimilerine göre ise komünistlik asılmayı gerektirecek bir suç.Bir başkasına göre ise İslamcılık belki.
Bizim coğrafyamızda terör ile, masum insanları katlederek hedeflerine ulaşmaya çalışanların idam ile cezalandırılmasını kabul edebilecek büyük bir kitle var.
Ben de onlardan biriyim aslında.
Düşünceleri ile değil, ama eylemleri ile çoluk çocuk kadın erkek çeşitli dünya görüşündeki insanların işkencelerle, suikastlerle, bombalamalarla hayatına son vermeyi ideolojik gereklilik olarak görenlerin bu şekilde cezalandırılmalarını bir dereceye kadar anlayabiliyorum bu yüzden. Acıları yaşayanlarla empati kurduğumda bu sonuca ulaşmam daha kolay oluyor.
Ama kapitalist ise "asılmasının doğal bir sonuç" olarak görülmesi konusunda aynı fikirde olamıyorum.
Ya da komünist ya da İslamcı vb.
Her ne ise.
Asılmanın, idam etmenin, bir insanın hayatına son vermenin bu kadar basit şartlara bağlanabilmesi, ve bunun sıradanlaştırılabilmesi dehşete düşürüyor beni.
Yazının başında yazdığım , "Günün Sözü" bölümündeki yazıyı, aynı mantıkla başkalaştırarak anlatılmak isteneni belirginleştirmeye çalışayım:

-Yahudiler öylesine ticaret erbabıdır ki, bir gün onları kurşuna dizeceğimiz silahı bile bize satabilirler..
-Şairler öylesine kalem erbabıdır ki, bir gün onları ipte sallandırdıktan sonra yazılacak ağıtları bile önceden hazırlayabilirler.
-Herbalistler öyle cevvaldir ki, bir gün onları zehirleyeceğimiz öldürücü karışımı bile keşfedebilirler.

Belki biraz abartılı bulacaksınız , ama yazımın başındaki Mao ya atfedilen "Kapitalistler öylesine para delisidirler ki, bize bir gün onları asacağımız urganı bile satarlar" sözündeki sebep sonuç ilişkisinden çok da farklı değil...