Aşk tarihin tozlu sayfalarında mı... Günümüzde mi...Yoksa hayallerimizde mi...
Aşk ,sevgi denen o tılsımlı şey nerde ve nasıl yaşar bilen var mı...
Yüreklerde mi yoksa, Kaf dağında mı ...Kuş konmaz,kervan geçmez çöllerde mi...
Yoksa barlarda, msn’ler de mi...Ya da adı konmamış hayallerimizde mi...
Belki de öldü ...Yüreğimizin o kuytu köşelerinde.Epey zamandır sesi soluğu çıkmıyor aşkın.
Yalan da olsa biri bana çıkıp aşkın ölmediğini yaşadığını söylese.. Yalan da olsa...
Yüreğimize aşkı ekelim yeniden ve her şeye rağmen.hayallerimizi sevgi süslesin ve Gündemimizin baş köşesine yeniden aşk otursun ve misafir olsun yeniden aşk yüreğimize.

Aşk bir damla gözyaşında doğar.
Bir kırmızı gülde yaşar.
Ve bir sarı yaprak ta ölür.
Bir eylül sabahında..

Yüreğimize ve hayallerimize aşk ve sevgi tomurcuklarını yeniden ekelim.
Belki o zaman savaşlar azalır,açlıktan insanlar ölmez.Dünya daha yaşanılır bir yer olur.
Açlığın yerine,kardeşçe bir paylaşım...Savaşın ve gözyaşının yerine barış ve özgürlük gelir...

Aşk.:
Uçan kuşta özgürlüğü.
Akan suda sevgiyi.
Afrikalı çocukta acıyı.
Ve düşen sarı yaprakta ayrılığı.
Yaşamaktır belki de.

Bir sonbahar akşamında yeşilden sarıya,sarıdan griye dönen yaprak misali...
İnsanda da aşk ve sevgi biterse o da sarıya ,sarıdan da griye ve nihayet gri toprağa döner.
Aşkı yaşamak ve yaşatmak lazım yüreğimizde ve tüm benliğimizde...
Ta ki sevdiklerimizin yanına gidinceye kadar...Orda çok uzak diyarlarda beklemekte bizi sevdiklerimiz.
Ellerinde güller ve karanfillerle...