ömrüm ıslık çalmak kadar güzeldi bir zamanlar
güzel günler çabuk geçti geldi ahlı vahlı anlar
ıslıklarla ne güzeldi yıldızlar gece yalnızlıklar
çağırmazken şeytanım oldum kim beni anlar

öldüm bittim küloldum diye diye yoruldum
sevginin muştusuyla küllerimden dirildim
allahım ne saadet dünyada iken kıyamet
dirilten öldüren bezdiren güldüren rahmet

musluklar sınırsız zamanlarda akardı daim
tükenmez bitmez sanırdım kesildi rahmet
bazan kirlendi bazanda irinlendi içtiğim
kalbimi temizledi sevgi nuroldu nedamet

ebemin dükkan gibi kuşağına benzeyen ışık
arınsam senin gibi bin renge bürünsem sık sık
altımdan geçen gülerken ağlasa coşsa
mazlumken adil oup çaresize çare olsa

ayna allahmısın yargılarsın beni her dem
bir saniye güzel olsam seni çatlatabilsem
vicdanımı kandırırım seni niçin barıştırmam
ayna öldüğümde bari rahat bırakırsın sanırım