Yüzleşme

Vivet Kanetti ile Ayşe Böhürler ..Bizim mutfaktalar..Habire bir konuda konuşuyorlar..Allahım tezgah bulaşık dolu..Tabaklar..Tencereler..Ama onlar bir konu yakalamışlar , karışıklığa aldırmadan enine boyuna kendilerine has tarzlarında konuşuyorlar..Ben bir yandan ortalığı topluyorum..Az sonra da teyzem bir dizi oyuncusu olan Fatma Şahin’ i (!) alıp gelecekmiş oturmaya..Annem , anneannem , eşim içeride sohbet ediyorlar..

Vivet e "gelmeniz beni çok sevindirdi , ama bu sayılmaz diyorum " yüzüne doğru yaklaşarak..Gözlüklerin altından bakarak konuşmasını kesiyor kısa bir süre..Çünkü diyorum ; sohbetinizi kaçırıyorum evi toparlarken.. "Ha evet , tabi yine geliriz " diyor ve Ayşe Böhürlere dönüyor..Kaldıkları yerden devam ediyorlar..Ben de kaldığım yerden devam ediyorum eşyalarla boğuşmaya..

Allah ım bu ne karışıklık..Hiçbir şey düzelmiyor..Sandıkları bir köşeden bir köşeye çekiyorum..Üzerlerine televizyon koyuyorum..Kimse yardım etmiyor..Daha üzerime doğru düzgün bi şeyler giyineceğim..Pijamalarla ordan oraya koşturuyorum..Patates çuvallarını sürükleye sürükleye arka odaya taşıyorum..Küçücük bir bölüm sanki yerleşmiş gibi ama daha diğer odalar var..Koltuklardan birini küçük odaya geçirmişim..Hay Allah değiştiremem şimdi diyorum..Biraz da böyle kullanalım..Az sonra dizi oyuncusunu alır gelir teyzem..Hala oturacak bir köşe düzenleyemedim..

Offff başımın ağrısı da bir yandan..Çocuklar ortada dolaşıyor..Diğer odaya geçin diyorum ..Kimse yardım etmiyor..Her şey birbirine girmiş..Ben yerleştirmeye çalıştıkça her yer ve her şey biraz daha karışıyor..

Birden başağrısı ve mide bulantısı içerisinde gözlerimi açıyorum..Rüyalar ülkesinden gerçekler ülkesine adım attığım için hiç bu kadar sevindiğimi hatırlayamıyorum..Çok ama çok rahatlıyorum o an.. Şükürler olsun..Etrafa bakıyorum..Her şey yerli yerinde .. Başımın ağrısı gerçek yalnız.. Ağrımaya devam ediyor....Uyumadan önce bir ilaç alıp yatmıştım.. Rüyadaki karışıklığın etkisi üzerimde lavoboya giderek üst üste soğuk su çarpıyorum yüzüme..iyi geliyor..Bir yandan da zihnimde hala netliğini koruyan rüyanın karelerini yorumlamaya başlıyorum gayri ihtiyari..İlk aklıma gelen hayatımızdaki fazlalıklarımız oluyor..Eşyanın bizim değil , bizim eşyanın hizmetçisi olduğumuzu düşünüyorum ..Ve yıllardır ayıklaya ayıklaya bitiremediğim maddi ve manevi yüklerimle yeniden yüzleşiyorum..

Bir ilaç daha içiyorum.. Bu defa uyumaya hiç niyetim yok..