Düğün bitti..Aklım hala ondaydı..Anneme
-‘’ anlat bakalım anne’’ dedim..
Annem başladı anlatmaya..
-‘’Bu gencin adı Hamit..Gülay’ın babası önce Hamit’in annesi Gülizar ile evlendi..Onunla evliyken Gülay’ın annesi ile anlaşmış…Gülizar bunu fark ettiğinde Hamit 9 aylık idi..
Gülizar Gülay’ın babasını terk etti..Boşandılar…Kadın Hamit 6 yaşına girinceye kadar başkasıyla evlenmedi..Gülay’ın babasından ayrıldığında 20 yaşında idi..Genç olduğu için ailesi başka birisiyle evlendirdi..Hamit’i anneannesi ve dedesi büyüttü…Dürüst,kendi halinde,beyefendi bir gençtir…Hırsızlığı,ursuzluğu yoktur ..Yani ben duymadım ‘’dedi..
Annem nerden bilsin ki benim içimi..hemen sordum
-‘’Peki Hüseyin amcayla konuşuyor mu ‘’diye
-‘’Hayır görüşmüyorlar sanırım’’dedi..
-‘’Hiç Gülay a benzemiyor ‘’dedim..
-‘’Hamit annesine benzer ‘’dedi..
Uzatmayayım sömestre bitti okula döneceğiz ben o genci bir daha göremedim…Evleri başka bir mahallede olduğu için görme şansım olmadı…Okula döndük..Gülay’ı yanıma çağırdım..
-‘’Sen bir ağabeyin olduğunu biliyor muydun..?
-‘’Evet biliyorum..Sen nerden duydun’’dedi..
-‘’Ben duymadım bizzat düğünde gördüm annem anlattı..onun için sordum’’dedim..
-‘’anladım’’dedi..
-‘’Hiç konuştun mu ağabeyinle’’dedim..
-‘’hayır’’dedi..
-‘’İnanmıyorum sana..peki neden?’’dedim..
-‘’Bir sebebi yok babamla görüşmediği için..Babamla görüşse ben de görüşmek isterim’’dedi.
-‘’Anladım..yaza gittiğimizde ben sizi barıştıracağım’’dedim.
O sene okulu bitirdik..Yine iyi dereceyle mezun oldum..Önce 15 günlüğüne babama (Marmaris)gittim..Güzel bir tatil yaptım..O yaz babamın tekrar nakli çıktı Datça ya geçti..
Babamdan döndükten sonra yine tütün işi yaptığımız için yolda bir gün Hamit ile karşılaştım..Ne kadar güzel tesadüftü..Yolda kimse yoktu…Ben onu tanımıyordum ama o beni iyi tanıyordu..Annemi tanıdığı için benimle hemen konuştu.. Bir merhaba nasılsın muhabbeti yaptıktan sonra fırsat bu fırsat diyerek konuya girdim..
Niye babasıyla görüşmediğini ve kardeşlerinin bu ayrılıkta ne suçları olduğunu sordum..
Aynen şöyle dedi..
-‘’Babamla görüşmüyorum babam beni dokuz aylık iken bırakmış bir daha hiç arayıp sormamış ’’dedi..
Bir an kendimi buldum hikayede..benim babamda beni bırakmamış mıydı..Kaderimiz bir diye içimden geçirdim…O kadar olgun ve ağır başlı birisiydi ki..Tane tane konuşuyordu..Her halinden belliydi feleğin çemberinden geçtiği…Arkadaşımın ağabeyi olduğu için ona Hamit abi demiştim..ilk Hamit abi dediğimde kendim bile bir tuhaf olmuştum..O ise beni kendi bacısı gibi akıl vererek bir şeyler anlatıyordu..Abi demem daha doğruydu..Sevgimi içime gömdüm..Ben 15 yaşındaydım o ise askerden geleli 5-6 ay olmuştu..22 yaşını dolduracağım demişti…Yaş farkı o kadar önemli değildi ama ben çok küçüktüm..Çocukça duyduğum duygular diye kendimi avutuyordum…Ondan adresini aldım Gülay ile görüştürecektim..Gideceğimiz tarlaya varmıştık..Ondan ayrıldım..Üzerimde büyük etki bırakmıştı..O yaz öyle geldi geçti ama bir daha hiç görmedim..içimde her gün büyüdü Ona ne şiirler yazdım ne şiirler..(bazılarını yayınladım bu sitede)Kimseyle paylaşamadığım duygularım içime dert olmuştu..Muğla da okuyan kız arkadaşım Güler in abisi Hamit abinin en samimi arkadaşı idi..Gülere anlatayım diye düşündüm ya abisine söylerse diye çekindim..Bir yandan kendimden utandım..Sanki birileri duyunca kınayacakmış gibi geldi..
Gömdüm içime sevgimi.. Kendimi yine derslerime verecektim..Bu karşılıksız sevdayı bıraktım köyde..Okullar açıldı yine Eskişehir in yolu gözüktü..Görmeden gittim..
Bir yanım köyde kalmıştı …
Sevmek bana yaramamıştı hiç...(Yüreğimde kanayan yara vardı artık..)

SIDIKA EMEK