Cumartesi sabahına erkenden merhaba demişti.Güneşe aynı selamını cuma sabahı bilet gişesinden vermişti zaten.Yatağından kalkar kalkmaz takvime baktı.Bulunduğu haftayı aylar öncesinden kırmızı keçeli kalemiyle daire içine almıştı.Bir de not iliştirmişti dairenin kenarına;"Derbilerin derbisi!". Zaten topu topu 2 tane dairesi vardı takviminde.Bir tanesinin teması Sami Yen,diğerinin İnönüydü.Heyecanlandı.Biletine baktı.Duruyordu çekmecesinde.Biletin üzerindeki "Rakip Takım" cümlesini görünce yutkundu.Her sene okuyordu bunu,her sene yutkunuyordu bundan sonra.

Kahvaltısını yapıp televizyonun başına geçti.Tam aradığı program vardı;"Ezeli rekabette son 8 yıl".Şanslıydı.En başına yetişmişti.Hooijdonk’un Olimpiyat Stadı’da skor 2-2 iken karşı karşıya kaçırdığı pozisyonda önce ah çekti,ardından son dakikada Luciano’nun el pozisyonunda tebessüm etti.Pozisyona gülmedi.Hasta olan dedesinin o sırada;"penaltıyı vermedi deyyus hakem" demesine güldü.Seviyordu Galatasaraylı dedesine takılmayı.Peşpeşe yıllarda gelen galibiyetleri izlerken arada bir gözlerini dedesine kaçırıyordu."Terledin,al şunu" diyerek peçete uzattı dedesine.Gülüştüler.Selçuk’un Kadıköy’deki golünden sonra;"Can Bartu’nun tarzı bu" diyordu dede.Gayet unutkandı artık.Fenerli arkadaş hep alttan almaya çalışıyordu.Odasına giderken dedesi seslendi;"sizde Basri var mı bu hafta?" diyordu.Lugano’nun,yüzündeki kana aldanmayıp oynamasını görünce Basri sanmıştı onu.Ses edemedi Fenerli.

Odasında eski biletleri inceliyordu.Sağdan soldan toplamıştı.Eski bir maç bileti bulmuştu.Arkasını çevirdi."galatasaray=0 FENERBAHE:1 oleey. Gol:Johnson Baby Şampoo!" yazıyordu.Nasıl bir heyecanla yazıldıysa bu yazı,takımın adı doğru bile yazılamamıştı.Duygulandı.Seviyordu bu derbiyi.Saatler geçti.Uyudu.

Pazar sabahı dedesinin ayak seslerine uyandı.Onu uzun zamandır tek başına ayağa kalkarken görmemişti."Dedecim,napıyorsun?" dedi.Dedesi; "Bizimkilerin derbisi varmış.Dolmabahçe’ye gidiyorum" dedi.Sarıldı dedesine.Odasına gitti.Dolabından rahmetli babasının üzerinden çıkartmadığı "Marshall" reklamlı Gs formasını alıp dedesine giydirdi."Sen evde izle,seni Vefa maçına götürürüm haftaya.Metin Oktay iyileşmiş olur hem" dedi dedesine.Kabullendi dedesi.Tekrar sarıldı.Evden çıkarken dedesi seslendi;"Basri’ye söyle,saçlarını bir daha sarı yapmasın,yakışmıyor" dedi.Tebessüm etti.Seviyordu bu derbiyi.