Cecilia Bortoli’yi dinle " dedi kadın. Adamın elinde tuttuğu misketlere daldı gözü. Kırmızı olan parlıyordu gün ışığında. Dört unsurdan ateş, öfke olup yerleşti yüreğine. Sahip olmak, sonra da bırakmak düşünü, düşünün çıkmazlarında kaybolamamak bir daha. Neydi bu insanın doğasındaki patoloji. Dört unsurdan hava savurdu kadını geçmişine, sarı bir misket, gün ışığı renginde savrulup geldi kadının ayaklarının dibine.

"Cecilia Bartoli’yi dinle" dedi kadın. "müziğinde kayboluyorsun." Eğilip sarı misketi aldı yerden. İyice sıktı parmaklarının arasında. Dört unsurdan ateşle ısıttı.

"Ben müzikte kaybolamıyorum" dedi adam. Avucundaki altın rengi misketi gösterdi kadına. "Nasıl da parlıyor" dedi kadın ve yeniden "Cecilia Bartoli’yi dinlemelisin" dedi adama. Dört unsurdan su yürüdü kadının gözlerine. Kaybolamamak bir müzikte ve peşin sıra yuvarlanıp gitmek altın rengi bir misketin arkasından.... Elindeki sarı misketi fırlattı kadın. Misket, dört unsurdan toprağın içine gömüldü. Kadınsa kendine