HAYATIN ÇIKTISI

Hayat, yeniden uyanış ve bu uyanışta kendine dönmektir. Belki, bir çocuğun annesine dokunuşudur. Belki de bir annenin şefkatli gözleridir. Babanın sevgisidir…Özlemidir…Merhametidir… Belli etmeksizin bir yastığa baş koyarak, yaşamasını ve yaşatmasını bilerek severek…

Hayat, bir kelebektir…Özgürce, paylaşım aşılayarak içinizdeki çocuğu unutmadan verebilmek ölesiye… Belki gökyüzünün rengini denize vermesidir… İçinde bir bir çeşit balığa can vererek… Hayat, bir eksikliktir belki de...Hiç bir şeyin tamamlanamadığı gibi…Hayat bir dokunuştur, beklentisizce…Yüreği açıklıktır… Riyasızca…Bence, hayat kendi başına hayattır…
Hayat hayatlar değildir… Hayat yalnızlıktır… umursamasızca…Hayat özgürlüktür… Hayat, doğanın içindeki renklerdir… Mavidir sonsuzca umuda doğru yolculuk gibi… Hayat bir öze dönüştür…..titretmeden yüreğin sesidir…Hayat. Yağmurdur…sel olur akar gider. Hayat bir huridir… Saf yanlarını kaybetmedikçe...

11 Nisan 2007