Demokrasi,insan merkezli bir bakışta, kişilik özelliğimizi görünür kılma ve varetmenin adı. Ayağına basılmadan ve kimsenin ayağına basmadan kendini gerçekleştirme. İyi midir,çok mu kötüdür bunu anlatmak değil amacım. Topyekün doğu dünyası ve biz de ne denli işe yarıyacağı ve yaramıyacağı ile ilgilidir bakışım.

Ne acı ki,çok fazla işe yaramadı ve uzun vadede de yaramayacak. Kötümserim değil mi? Beni haklı çıkaracak o denli nedenler sayabilirim,sizin de içinizden onlarcasının geçtiğini duyuyor gibiyim. Demokrasi iyi bir şeyse, olmazsa olmaz bir değer taşıyorsa içimizde söylediklerimin bir anlamı olacak,yoksa gerisi çalıda çiçek.

Öncelikle demokrasinin varolması,toplumsal yapıyla direk ilgili bir şey,yani toplumsal ve sosyal yapılanmanızla ilgili daha çok. Aileyi çok önemsiyorsanız. Temel varolma nedeniniz olarak taktim ediyorsanız. Babanız,amcanız,dayınız,halanız;yani nesep bağınızı çok önemsiyorsanız. Komşularınız asla bunlarla ölçülemiyecek kadar değersiz kalıyorsa. Hatta bunların hatırına gözünüz hiç bir kimseyi görmüyorsa peşinen adil olamayacaksınız demektir.

Aşiretiniz,boyunuz dahası soyunuz;diğer aşiretlerden,boylardan ve soylardan,mukayese götürmeyecek kadar sizin için değerliyse,bunların hatırına başka birşeyi sevemeyeceğinizi düşünüyorsanız asla adil olamayacaksınız demektir.

İnanç isbat istemez,ama,bir türlü kendinizce inanıyorsanız,bir kliğiniz,bir tarikatınız,bir cemaatiniz varsa,bunlara karşı bir mensubiyet duygusu taşıyorsanız ve sizin için bütün diğerlerinden mukayese kaldırmayacak kadar değerliyse,yine bu anlamda asla adil olamayacaksınız demektir.

Bir ideolojiniz varsa,onu başarılı kılmak için bir yola girmişseniz,onun başarısı adına hiçbir değeri geçici de olsa tanımıyorsanız,mensubu olduğunuz ideolojinin mensupları sizin için en değerliyse ve mukayese kabul etmiyorsanız. Siz peşinen asla adil olamayacaksıznız demektir.

Yukarıya aldığım paragraflar içerisinde kendinize bir yer buluyorsanız ve samimiyetle destekçi durumunda iseniz,siz gerçekte zaten bir birey değilsiniz. Bu büyük bir iddia gibi görünüyor değil mi? Başta söyledim ya,iyiyi ve kötüyü tartışmıyorum. Bir şeyin bir yerlerde uygulamada tutup tutmayacağından sözediyorum.

Hayatlarımızı biryerlere ihale edip ondan sonra da birey olmanın tılsımlı bir formulü yoktur. Demem o ki,bu toplumsal yapılanmayla gerçek anlamda demokrasi olmaz.

Durum bu olunca da,bir iş yaptığınızda,bir faaliyette bulunduğunuzda,dahası bir suç işlediğinizde sizin kim olduğunuza değil. Hakim konumunda olan,ne tür sorumlu olursa;kimlerle ve kimlerden olduğunuza bakacaktır. Önemli, çünkü sonuçta sizin bir kamu görevi yaptığınızı çokta düşünmezler ve hasım edinirsiniz. Hasım olmayı ise hiçbir kamu görevlisi gerçekte göze alamaz. Bu kahramanlık gerektirir. Kabullenelim ki,bu kahramanlığı yaptınız;o zaman siz de sizi kurtaracak güçler aramaya başlarsınız. Kahramanlığı göze alamamışsanız,peşin olarak adaleti zedelemiş olursunuz. Yani ilk düğmeyi yanlış iliklemiş olursunuz,arkası da buna göre gelir.

Tek çare eğitim dediğinizde,neyin eğitimi sorusunu doğru cevaplamanız gerekir ki, her Milli Eğitim Bakanı’na göre değişşiklik gösteren eğitim biçimiyle bu işler zaten olmaz. O zaman şehirlerinin sokaklarında sopayla dövüşen,mahkemeleri taraftarlarca kuşatılan bir ortama razı olacaksınız! Olmasanız da zaten şahit bulamıyacaksınız. Yalancı şahitlerle de doğru karar verilemiyeceğine göre, demokrasiniz ister istemez boynuz çıkaracaktır. Siz de buna katlanacaksızın !...

Selam,saygı...