Sabahı ilmekleyen saatler,Poyraz yaylasında hava soğuk mu soğuk.Ayaza vurmuş mevsim
ve şöminenin ışıkları ile aydınlanmış köşede en demlisinden bir muhabbet....Alçak tiz sesle..Avaramu/Raj çalıyor en çok sevdiğim Hint şarkısıdır.Cabbar pek anlamaz ama hatırımı beller,söyle kız ne diyor..diye diye dinler.Ben anlatana dek ooo...Avaramu’yu kaç kez başa çekerim.Fakir gencin/Zengin güzele aşk’ı.Oh be nihayet anladın ya Cabbar’ım
-Ne yani biraz geç anladım hepsi bu.Biz sen gibi büyük şeherlerde,büyük mektepler de okumadık be yosun gözlüm.Biz hayat mektebinde/Metris te bitirdik gençliği ahhh.. çocuk açtırma bana eski defterleri.
-Tamam bre Cabbar...haydi değiştir şu konuyu.
-Ne çok özlemişim seni diyor Cabbar.Ellerim avuçlarında..ekliyor iki gözüm tez vakit göndereceğim seni.Sen yapamasın bu cahil/cühela yerde,hele de benim başım böyle dertlerde. Kurban olduğum,yosun gözlüm camdan bile bakma kör bir kurşun seker,olur ya..dellenirim alimallah.
-Aaaa yeter ama,ben Rus ruleti oynamağa geldim Cabbar’ım.Bırak ya hep/ya hiç diyeyim.Bırak ta sen de kalayım.Ölmek se adı,sen de öleyim.Bak bunca zaman daha ilk gelebildim ama sanki son gelişim be Cabbar.İçim de nasıl kötü bir his var anlatamam cannn.
-Hayırdır diyelim be iki gözüm.Can özüm dedim ya..buralar tekin değil o’nu mu gördün aceb ne?
-Evet temkinli değil sen de çek gel.Terk et buraları,aklım kalıyor hep,aklım param parça sende.Ben az mı meraklanıyorum? ben az mı telaşa vuruyorum? boşuna mı kapatıyorum telefonlarımı? yooo...Hep Cabbar diyecekler diye ödüm kopuyor,kalbim tekliyor.Her gün defalarca ölüyorum.Her gecem uykusuz...her gecem sen Sen...YETERRR/KAHRETSİNNN...anlasana be delim...be avarem....be serserim. Anlasana ne hallerdeyim.
-Ciğer parem/iki gözüm hayra salalım amma bende de var,öyle sıkıntılıyım ki ne desem kafi gelmez.Sen deee, lafımın üzerine tek sen laf söylersin izin benden.De..deli de,serseri de,ne dersen de.
Bir muhabbet ki içinde korkular barındırmasına rağmen o kadar ala...buz gibi rakı/yanında otlu peynir-kavun ve de cigara.Ama ruhumu söküp alıyor bir şeyler,can çekişiyorum.Sanki koptu kopacak kıyamet/Sanki az sonra fırtına gelecek demeye kalmadan Cabbar’ın adamları yanımızda pürtelaş konuşmalar,sonra bir koşuşturma başladı.Cabbar döndü bana.
-Haydi yosunum çıkıyorsun Abbas ve Halil bırakacaklar seni çok rahat ol iki gözüm.Saat başı arayacağım,haber bekle emi ..?
-Yoo izin ver yalnız ca 2 gün kalayım ne olursun,bak daha çekim yapacağım,daha hayatını yazacağım be koçum.
-Dedim ya ciğerim/iki gözüm sana kıyamam.Ortalık bulandı,yayla toz duman.Git..git ki zararımız dokunmasın sana.Oofff..be...yosun gözlüm hadi oyalanma..
-O halde bana söz ver kitaba yemin et,geleceksin değil mi? Bu düşman bayırından/töre kültüründen çıkacaksın değilmi? Söz mü Cabbar? geleceksin değil mi? gellll can özüm.
-Geleceğim ama sağ komazlar sa...sakın bittirme kendini.İki gözüm bil ki bedenim gider, ruhum/kalbim/sana sevdalılığım SENDE KALIR.Sakla be YOSUNUM.Yine de söz Cabbar sözü üç güne varmaz gelirim,haydi araba hazır...
Hiç kimselerin görmediği ağlamalar,yutkunmalar,boğazlar da düğümlenmeler,hıçkırıklarla sarmaş dolaşız.Saçlarımın her bir telinde o’nun göz yaşları/parmakları ve o ölüm kokulu avuçlarında sol yanağım...ooff en zor VEDA.Daha zoru mu yooo olamaz.
-Gel Cabbar olmasa çeker gideriz buralardan.Öyle bizi bulamayacakları Hollanda/Norveç ya da ne bileyim sen nereye dersen gel gidelim.
-Gideriz be iki gözüm.Yeterki sen iste..Cabbar’a emrin olur yosun gözlüm.Yeter ki sen bana gel de..hele az daha bekle...


O az dahalar/ kaç yıllar oldu...
O az daha beklemeler/hiç bitmedi...
Ve Cabbar....