Can telaşta.
Kapı aralığında bekleyen, o çok uzakta sanılan, en soğuk, en yakın, beklemekte.
Gözle görülmeyen,ansızın gelen, ben geldim ce e deyip alacağını sorgusuz sualsiz alıp giden..Her an, her yerde ve aynı anda, çok yerde olabilen yakınımız.Ölüm meleğimiz.

Akla sığmayan, nefse ağır gelen gerçek.Dünya gözüyle baktığımızda soğuk gerçek.
Gönül gözü ile baktığımızda ise, öz sevgiliye kavuşmak için açılan yüce yola kapı..Ne güzel kapıdır bu kapı ,ne sevinçli yoldur bu yol...Varlığının amacını görebilen gönül gözüne elbette.

Tabii can tatlı, can dünyaya öylesi bağlı ki,bu hayatta yapacakları hiç bitmez.Ne işi biter ,ne tadı biter dilde nefsin.

Diyeceğim o ki; dostlarım.......Ömür kısa......Hayat güzel.....Kırmadan birbirimizi,incitmeden gönülleri, birlikte yaşayıp,sıramız geldiğinde ise isyan etmeden gidelim.Kalmıyor kimseye bu yalan dipsiz dünya....


Bir bülbül, beyaz güle aşık olmuş.Her sabah erkenden gülün dalına konar,onu öpüp koklarmış, ama gül onu hep reddedermiş.
Bülbül hiç yılmamış, bir gün gidip, onu ne çok sevdiğini söylemiş.Gül ’’sen bana layık değilsin’’ diye cevap verince, bülbül gülden bir diken koparıp kalbine saplamış.Kanları beyaz gülün üzerine akınca, beyaz gül kıpkırmızı olmuş.
Ve böylece tüm kırmızı güllerin anlamı ’’SENİ SEVİYORUM’’ olmuş !


Sevgilerimle...