Yüreğinde kesin kez alev almadığımı bir kez daha anladım…Kalbim çok fena acıdı…Kanadı sanki,kanlar akıttın…Onu düşünüyor,onu istiyor ve bu yüreğe hiç bakmıyorsun!Seni tanımıyorum evet tanımıyorum…Tanımama fırsat vermiyorsun!Beni tanımıyorsun!Tanısan kalbime batan dikeni fark ederdin…Gönül limanım çok dertli,sen hala uyuyorsun,onu koruyorsun…Gözyaşlarım sağanak bir yağmurun habercisi bunu hiç mi hiç bilmiyorsun…

Uyuyan ve de kendine hiçbir zaman gelemeyecek olan yürek;sen gün be gün bu aşkı da yok ediyorsun,bir anlar gibi bakıp geçmişi sepetlesen böylesine kıyıya vurmazdı yüreğim…Boyumun ölçüsünü aldım teşekkür ederim…Hiç ümit yok,gelsen de artık kapılar kilitli,benden ötesinde sana yer yok!!!

Dilara AKSOY
Sevilmeyi bekleyip "bir ümit"minicik bir yürek kıpırtısının hâyâliyle dolaşanlara,sevilme arzusunun derbeder eylediği,lâkin hep acımasızca son bulduğu,yalnızlık serüveniyle dolu,yalnız sevdalara,yalnızlıkla seven insanlara...