"zamane"

Takvim icat edileli kaç zaman oldu?
Ondan öncesinde, gün ve geceler sayılıyor muydu?

Zamana mı yenildi duygular, yoksa eskitmek insanın doğasında mı var? Hep derler ya, zaman değişti ve değiştik biz... Oysa zaman hep aynı, değişen ve değiştiren biziz... Takvimleri biz icat ettik, zamana biz isim verdik... Gün doğar, gün batar, bugünün adı dün olur kalır, seneler evvel deriz, seneleri isimlendirende biziz...

Değişen hep insan, zaman bu işte masum... Güneş hep aynı yerden doğup, aynı yerden batıyor mu?

Ancak, insan öyle mi, hergün başka bir renk açıyor, bazı gün beyazlar içinde melek, bazen simsiyah bir yas tutuyor... Geçmişi geleceğe anılar bağlar, anılarla anlamlı zaman... Anısı olmayan varsa, o da ruhsuz insan! Ya masum anılar, ya utanç taşıyan duygular... Ya iftihar edersin kendinle, ya artık içinde taşıdığın sen değilsindir...

Bütün katiller bebekti... İlk cinayet en zoruydu, sonra arkası geldi... Şimdi zaman mıdır bu işte suçlu?

Ve her katilin bir mazereti bulunur, kimse vicdanında kendini mahkum etmez! İçindeki avukat hep rüşvetle beslenir, bütün yasalar senden yana... Vur vurduğunca... Dök döktüğünce, kır, yak, nasılsa vicdanında senden yana bir şahit var...

"Ölüdür uzun zamandır içimdeki umuttan bebek... Annem ben daha doğmadan hayalimle dikmişti... Düştüm dünyanın ortasına, uydum zaman denilen sabah ve akşama... Takvimden bir yıl, aylardan bir ay, günlerden birgün seçtiler... Birde saat eklediler... İşte ogün bugündür, savaşıyorum..."

Hayvanların zaman kavramı var mı?

Fakat onlarda uyuyor, yemek yiyip, su içiyor, çiftleşiyor...

İnsan, zamanı icat etti, ardı sıra neler neler bulup hayatına yerleştirdi... Öğrendi, unuttu, denedi, yanıldı, takvimin doğduğu güne verdiği günden beri, vücudunda derin izler oluştu... Kimi deneyim, kimi yara, kimi yanık... Hiç kimse doğduğu gibi ölmedi, bunca zaman içinde...!

"insan"

Bedeninde taşıdığın her iz, ruhunda taşıdıklarının yansımasıdır...

Kendini kandırıp durma, zamanı sen uydurdun, değişense sensin...

Tanıdığımı sanıp, hep aldandığımsın...