Siyonist katillerin Gazze’de işlediği katliamın karşısında derin bir suskunluk içindeyim. Çaresizliğin vermiş olduğu yeisle elim kolum bağlı sadece seyrediyorum.

Seyrediyorum ve öfkemi biriktiriyorum. Lakin bu biriken öfkeyi ne şeklide boşaltacağımın bir tarifi yok. (Yoksa var mı?) Yapılan protestolarla, bir takım şirketlerin ürettiği malları almayarak onları boykot etmekle bu işler ne kadar düzelir? Bu gibi eylemler yanan yüreklerimize bir nebze de olsa su serpmekten başka ne sonuç verebilir?

Tek bir çözüm yolu var o da bu mübarek milletin yeniden kendisini tanımlayıp gerçek kişiliğini ortaya çıkartması. Bünyesinde zaten var olan o liderlik becerisini yeniden vizyona koyması.

Peki bu nasıl olacak? İşte bu soru zor bir soru. Buna elbette benim bir cevabım var tabi ki ama istiyorum ki bu soruyu herkes kendisine sorsun ve vereceği cevaba göre hareket etsin.

Zulüm elbette ilelebet payidar olmayacak Lakin çekip giderken de geride kalanlara, taşıyıp ortadan kaldırılması gereken ağır bir tortu bırakacak.

Kimler hangi hesap içinde olursa olsun önemli değil. Oların hesabı varsa mülkün asıl ve tek Sahibi’nin de bir hesabı var. Allah (c.c.) adildir. Adaletiyle hükmeder.

RECEP AKIL 30.12.2008