Yeni bir takvim ha!…Yaprakları kıvrılmamış, mevsimleri yaşanmamış, günlerine lanetler okunmamış, bilmem hangi gününe mim konmamış….

Yeni bir takvim ha!...Belki de tam ortasında, başında, sonunda herhangi bir yerinde kopmadan kalacak o yaprak. Belki bir yaprağında takılıp kalacağız…En önemli gün olacak; doğum müjdecisi...sevinçten çiçek çiçek açacağız.

Belki de en sevdiğimiz için dalından düşecek o yaprak. Belki geçmesin istediğimizden hiç dokunulmayacak. Belki topunu yırtıp atacağız.

Bilmem hangi sayfasında aşk tutulup bırakılmayacak. Bilmem hangi sayfada yanımızdakinin farkına varacağız ya da yanımızda sandıklarımıza kırağı düşecek. Ayrılık, kavuşma tarihleri hangi sayfalara denk gelecek…Hangi ay hangi gün hüsrana uğratılacak, sızılarımız kaç yaprakta son bulacak. Kaç takvim gerekecek sızılara, acılara ilaç olacak.

Umutlar olacak…Eskisinden fırtınalı, eskisinden yapışkan. Bazen eski olacağız yapraklarda, bazen yeni….Bazen çocuk, bazen deli, bazen çılgın, bazen seher yeli…

Gün olup batacak, güneş olup doğacağız belki…Belki kendimize dürüst, belki masalcı…Belki ayna misali, belki en büyük yalancı…

Kırılıp kırdığınız gün yaprakları az olsun….Küstüğünüz gün yaprakları az, barışıklığınız çok olsun.

Kendimizi severken başkalarını sevmeyi unutmadan, sevgi nehrini bencilliğimizle kurutmadan…Hayatı dizlerimizde uyutmadan..Anbean…Her yaprağı doya doya, tıka basa yaşamanız dileği ile….Mutlu yıllar…

Özlem Pala