Zaman geçiyor yelkovan ilerliyor.Yüreğimin an acı yarası kapanacağına hergün biraz daha alevleniyor.Hergün biraz daha genişliyor yaram.
Hayat anlamsız geliyor yüreğime geçmişim yok etmeye çalışıyor beni.Oysa yüreğim kırık bir dala tutulduğuna ne kadar da pişman.Geçmişime acılarıma tutunmak yaşatıyor beni yok edemiyorum acılarımı ne kadar da acımasız olsalar acılarım yaşatıyor beni.Kıyamıyorum acılarıma yüreğime geldiklerinde git diyemiyorum kovamıyorm acılarımı yüreğimden.
Biliyorum birgün vazgeçecekler bende usanacaklar bana uğramaktan bıktıracağım onları sonunda bir daha girmeyecekler yüreğime.
İşte o zaman güleceğim hayata yaşayacağım hayatı doya doya yaşamak için ihtiyacım kalmayacak acılara. İşte o zaman güleceğim geçmişime alay edeceğim acılarımla.
Biliyorum herşey güzel olacak acılar yakamı bir bıraksaa ahhh benim kovmaya kıyamadığım acılarım
Bekliyeceğim birgün elbet gideceksiniz vazgeçeceksiniz acı vermekten.
Bir gün benim içinde bir yıldız doğacak
Birgün güneş benim için merhebe diyecek güne
BİR GECE KAYBOLACAK AY YÜREĞİMDEKİ ACI GİBİ...