Paranın öldürdüğü ruh, kılıcın öldürdüğü bedenden fazladır. walter scott
Müzeyyen Kızılyar
Müzeyyen Kızılyar

değişim...

Yorum

değişim...

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

845

Okunma

değişim...

değişim...


Değişmedi, değişmediler, sen değiştin… Değiştirdin savrulan çehreni. Senden habersiz boyun çekti, enin alabildiğince geniş şimdi, oldu mu ya! Olur olmazdı da, düşünülmeyen bir zamandı, denk gelince nasıl da bir avuç yağmura kandın. Hayat sence oyun, oyalanırdın kendince, öyle sandıkça, sınandıkça yıkandın ve unuttun hırçınlığını ve esmeyi unuttun ve kırıp dökmeyi de…

Lodos, bile bile lades…

Bu son… Bu, sondan bir evvelki adım; yoldan yordamdan ve dahi candan geçmek gibi, hazırdan yenen huzuru, inatla biriktirirken tükenmek gibi… Yenir yutulur lokma değil; ama yetersiz de değil. Payına bir, düşenine bir; pata!

Yeter ağlama!

Çıkamam diye yıllarca saydıklarını, saymaktan üşenmediklerini anlat, telaşlanmadan anlat. Hiç biri saklamaya değmez, saklanmaya değmediği gibi… Kaçıncı gecenin bilmem kaçıncı sabahındasın; hani çıkamazdın! Hani takvimlere bakmaz; acı yeşil yakmaz, titremeyen mavi beş para etmezdi, hadi canım sende!

Şimdicik ve hemencecik o kırılgan ve o incecik saçmalıklarını, ölümüne sadakat yemini eden kuruntularını, kulak sadakası yanlışlarını kundaklara sar; varsa bir adın varsın kundakçıya çıksın. Korkaksın bilirim, korkuluklarını devir hele; üstüne kırk yama vurmak işten bile değil, yetmezse kırk kilit, olmadı oyalanma at gitsin!

Öteki, beriki ve dahi diken üstünde yaşayanı; böğürtleni, o yüzüne gözüne bulaşan, o mayhoş, o hoş lezzetten ölmeyi düşünmez, bilmez misin? Ölümü öp doğruyu söyle; dün dağ bayır dolaşıp aramadın mı, toplayıp yemedin mi, her gün her gün ölmek nasıl bir şey… O mor diken dutunun adı; it üzümüdür de, itin önüne atsan ne fayda!

Haberin olsun…

Anlasaydın anlatırdım. Sen yine de bırak gemileri, seyrince yol alsın…

Zor oyunu bozar; zorlamak niye! Günün içinden bile gün doğar bakmasını bilene; aynabakarlar çiçeğe durur, çerçeveletir asarsın daluykuna. Ay yine aynı yerde, yanı başında şu bu, neyse ne ve ellerinde sayısız düşüşlerin varken; avucunun içi gibi bildiğin omuzların bunca sağlamken, çıkamam demek, ayak diremek nasıl bir inat. Ki uyduran var mı olmanın bedeline!

MüzeyyenkızılyaR

15.12.008

Pata: oyunda yenen ve yenilenin olmaması.
Aynabakar: Büyük, yumurtamsı, kırmızımsı mavi renkli bir erik türü.

Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Değişim... Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Değişim... yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
değişim... yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Paylaş
YAZI KÜNYE
Tarih:
15.12.2008 12:20:55
Beğeni:
0
Okunma:
845
Yorum:
0
BEĞENENLER
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL