Gündoğumum; sıra sıra tepelerimin ardından doğan bedenimin ilk aydınlığı, nefes alışımın ilk habercisi, yaşama merhaba çığlığımın ilk ismi... Hızla büyüme isteğindeki yüreğimin acemi ama çocuk kokusu yaramaz ama sevimli coşkusu... Çocuk yaşım fidan köklü bembeyaz sayfam...

Güneşim; dağların en tepesinde aydınlığım, duygularımın zirvesinde en güzel tırmanışı gerçekleştiren narin ama güçlü tırnaklarım... Yüreğimin en hızlı salınışının en canlı renklerinin yaşama dair bestesi... Genç yaşım fidanımın güçlenen kökleri... Gonca çiçeklere gebe dalları...

Günbatımım; dağlarımın arkasına gizlenen yorgun ama asil aydınlığım... Zirvelerimin belki özeti belki de açan en güzel çiçeği ve günbatımının sona bir durağında dalından düşecek son kıpırdanışları dallarımın...

Yaşım; yüreğimin bedenimin arasındaki köprüde yetişen fidan bahçem, ormanım, yangınım......


Beyaz Ağıt /Mehtap ALTAN