ERZİNCANLI ÂŞIK


Rıfkı Kaymaz
Tarih:03.04.2007



Erzincan toprağı bilim, sanat, kültür dünyasında önemli isimler
yetiştirmiştir. Bugün edebiyat dünyamızda eserleriyle tanınan pek çok yazar,
şair , halk ozanı ve bilim adamı eserleriyle, çalışmalarıyla günümüz
insanına seslenmektedir.

Geçtiğimiz günlerde Ankara’daki Erzincanlı bürokratlarımızdan İshak Yılmaz
kardeşimin kitaplığında "Hayatımla Arkadaş" isimli bir kitapla karşılaştım.
Erzincan Belediyesi’nin 5 numaralı yayını bu eser 1996 yılında yayınlanmış.
O yıllarda Belediye Başkanı olan Talip Kaban’ın takdimiyle yayınlanan bu
eser Erzincanlı aşık ve şair Hüseyin Erdoğan’ın şiirlerini içeriyordu.

Tarihî bir eserle karşılaşmış gibi sevindim. Erzincan Belediyesi olarak
yakın yıllarda yayınlanan ve Erzincan’ı konu alan kitapları hatırladım. Eser
tespitinde ne derece isabet edilip edilmediğini bir yana bırakarak bu
eserlerin basımına karar veren başkanlarımızı takdirle andım.

Yayınlanan her eser, şöyle ya da böyle bir değer ifade eder.

1933 doğumlu Erzincanlı şair ve âşık Hüseyin Erdoğan’ı yeterince
tanımadım. Ama o bugün bu eseriyle karşımda. Şiirlerini okuyorum.

Eserden onunla ilgili kısa bilgiyi aktarmak istiyorum önce:

1933 Erzincan (Hancı çiftliği Köyü) doğumlu.Köyünde okul olmadığı için
babası kardeşiyle birlikte komşu köy ilkokuluna kaydettirdi (1943). Yaya
olarak kırk beş dakika köylerinden uzaktaki bu köyde kerpiçten yapılmış
ilkokulda öğrenime başladı.1948 ’de okul birincisi olarak ilkokulu
bitirdi.17 yaşından itibaren âşık tarzı şiirler yazdı/söyledi.

Eseri:Hayatımla Arkadaş, (Erzincan Belediyesi Yayınları:5, Erzincan 1996,
Ermat Ofset)

Hüseyin Erdoğan’ın Erzincan’ımızı konu alan bir şiirini de
sizinle paylaşmak istiyorum:

İLİMİZ

İlimiz Erzincan’ı getirsem dile

Her varlığı vardır, daha çok görsem.

Bahçelerde çiçek, güller bülbüle,

Çiçek arının, bülbüle gül versem.



Karasuyu, Fırat nehri çağlıyor

Depremlerde insanları ağlıyor

Yazı kader bir çokları ölüyor

Allah’tan gelene daim şükretsem.



Bahçeleri vardır, çiçekler açar

Yeşil yaylasına insanlar göçer

Çadırı kuranlar suyundan içer

Kursam çadırımı suyundan içsem.



Centilmendir Erzincan’ın uşağı

Severler insanı görmez aşağı

Böyle insanlarda tabi yüz ağı

Yiğit insanları övsem ve sevsem.



Erzincan şehrimiz ne kadar övsem

İnsanımız merttir dile getirsem

Hep insanız insanları seversem

Hoş olur hanemde sofra serersem.



Şair içtenlikle iline yazmış

Kazma kürek ile toprağı kazmış

Her varlık toprakta farkına varmış

Vatan toprağımız yüzümü sürsem.



Şair Hüseyin’im Erzincan’ı anlattım

Bir destan yazdım, kitapta tuttum

Ölürsem burada tutun tabutum

Erzincan’da kara toprağa girsem.

24.forumportal.us/portal.php?page=10