28
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1371
Okunma
Yine savunmasız bir günün sabahında, battaniye omuzlarımda, yarım yüzyıllık bir haykırışla selamlıyorum, senden bana gelen ışıkların aydınlattığı sabahı. Sana günaydın diyor, yine sana hazırlayamadığım kahvaltının yalnızlık sofrasında, ekmek arasına saklıyorum çatalımın değdiği her şeyi.
Dün kimseyi eleştirmedim ilk kez, bütün yaradılışa iyi davrandım. Gözlerimdeki parıltıya şahit oldu insanlar, yoldan geçenler ile selamlaştım. Yarım yüzyılı aşan tüm hüzünlerimle vedalaştım. Adın değdi diye dudaklarıma bir kez, dilimi hep iyi şeylere alıştırdım. Alıştım sevdam sana alıştım… Ve alışılmışın dışında, adınla taçlandı yazgım.
Yanılmamışım! Yüreğimin nefes alacağı bir coğrafya varmış yeryüzünde. Bir çift gözün ardına öyle güzel saklanmışlar ki onlara baktığım halde keşfetmeyi hep ıskalamışım…
Şimdi bir çift hayalin gölgesinde sabahlıyorum. Onlar bana hep sevgi vaat ediyor, bu yüzdendir belki de, hiçbir gece karanlığından korkmuyorum. Yağmur yağıyor şehrimde, en çok şimdi ihtiyacım var gözlerine. Ört bakışlarını üzerime. Üşüyorum…
Elif SEZGİN
Cevap Yaz