Siz hiç bizim mahalleden geçtiniz mi?


En dar sokaklar ayırır evlerimizi.
Kaldırımlarımız yürünmeyecek kadar ufaktır, hatta bizim çocuklar bile
sokak ortasında uyurlar. Hele bir de yağmur yağdıysa,
kapı kapı kovulana kadar gezerler. Islak gözleriyle beklerler doğan güneşi.
Yeni günle başlar ekmek kavgaları.

En karanlık olanıdır bizim mahalle, Hani sessiz insana ürperti veren
köşe başı var ya! Gece bekçisinin her saat başı düdük çaldığı,
Kavga edenleri ayırdığı, Çoğu zaman evsizlerin sabahladığı…

Ben en solda ki çıkmaz sokakta oturuyorum,
Adım Yıldız, sayısını bilmem kardeşlerimin. Evimize kimse gelip gitmese de,
misafiri çok severim…

Yüreğimin oniki den sonra yanar ışıkları, daktilomun sesinden
şikâyet eder komşularım.

" Gündüzler torbaya mı girdi, yat uyu" derler!

Bilmezler bir gece vakti öldüğümü,
Bilmezler geceye beni kimin gömdüğünü…

Siz hiç bizim mahalleden geçtiniz mi?


Leyla Usta @1997