16 mart’06 prş
(a.t.9 kasım’05 prş mldy)

-geçmişi pek özlemem ben. bir tek taşındığımız evler gelir aklıma. ne nerdeydi,
düzen nasıldı. tanıdığım pek çok insanın adını sanını unuturumda bunları unutamam nedense. mesela bundan beş ev öncesinde benim yatağım camın hemen önündeki iki yataktan solda olanıydı. küçük müydüm dersin, bunları anımsadığıma şaşıracak kadar.
yo, topu topu dört yıl öncesiydi. on sekiz yaşındaydım. ama bilinç, beyin!.. düşüncelerim aynı yönde ilerlemiyor ki. bir yılanın soyunduğu derisini terk etmesi gibi senelerle birlikte insanlarda ve bende idrakimi yeniliyorum. ama bunu isteyerek yapmıyorum, sadece oluyor. düşünüyorum bazen herhangi bir olayı, acaba o zaman da böyle
hissetmiş miydim? diye. yada sorgulayabildim mi? olanları. tepkim değişiyor.
ama sanırım sadece bu beni diğer insanlarla aynı kefeye koyan. ben bu yolda
yalnızmışım gibi sansam da değil. herkes, her şey ve zaman benim gibi ilerliyor.
sadece benim onları fark etmemi engelleyen şey ben benim! doğum günüm ve saatinde ve de saatimde doğdum, oradaydım. onlarsa kendilerinkinde!
işte fark sadece bu!