Annem kışlık elbiselerini giymişti.Postaneye gelmek ister misin dedi.Bizim semtin postanesi ,tek odalı,İki memurlu,küçük bir postaneydi.Hem deniz havası almış olursun kızım.
Camideki güvercinlerle de oynarsın.Sıkılmışsındır televizyon seyretmekten…
Annem yanına arkadaş arıyordu.Pekiyi gelirim dedim
Babam da telefonda :
“Çabuk gelin Pazar yerinde sizi bekleyeceğim “.demez mi .Pazara gitmeyi çok seviyorum.Pazarcıların çığırtkanca bağırmaları çok hoşuma gidiyor.Oyuncakçılar. Baloncular
Nasıl sevilmez Pazar yeri
“Oh pazara da gideriz” dedi annem
Pazara gitmeyi çok sevdiğimi biliyor annem.Hemen çabucak giyindim .
Annemle postaneye gittik.Postanede kuyruk vardı.Annem kuyrukta beklemeyi hiç sevmez...
Üzülerek annem:
-Kuyruk var .dedi
-Sırayla mı gireceğiz ?
-Evet kızım.
-Kapı ne zaman açılacak ?
-Saat on üç otuz ‘da
-On dakika var.

On dakika beklemiştik.Kapı açılırken sevinmiştim. Bir hanım teyze:
-Çok mu sevindin ?
-Evet
-Neden ?
-Babam bizi bekliyor.
-Bir yere mi gideceksiniz ?
-Pazara gideceğiz
-Pazara gitmeyi çok mu seviyorsun ?
-Evet
-Neden?
-Pazarcı amcaların çığırtkanlıklarını seviyorum.Oyuncakçılar var.Baloncular var…
-Annen oyuncak alıyor mu sana ?
-Alıyor.
-Böyle güzel kıza oyuncak alınmaz mı.Gözlerin ne güzelmiş senin…
-Bak bileziklerim var, dedim.
-Pek güzelmiş.
-Babam aldı…
Kuyrukta on birinci sıradaydık.Babamı biraz bekletecektik .Beni sıkıntı bastı.Son bahar olduğu için sıkı giydirmişti annem.Önce şapkamı çıkardım.Şapkamı elimde sallıyor ve şarkı söylüyordum.Annem “Sessiz ol “ dedi. Dinlemedim .Bir teyze azarlayarak:
-Başım ağrıdı . “gürültü istemiyorum” dedi
-Özür dilerim hanım teyze.
O teyzeden çok korkmuştum.Şişmandı,sesi erkek sesi gibi kalındı.”Gürültü istemiyorum” derken annem bile korkmuştu.Kedi yavrusu gibi durmuştu annem.

Oh karşımıza bir kedi yavrusu gelmişti.Ben oyuncağımı bulmuştum.
“Kedicik kedicik diye seslendim “gelmedi.Bir abla onu okşamak istedi kaçtı.Bir teyze Yavru kediler insandan kaçarlar,zorla yakalarsan tırmalarlar dedi.Uyarısından dolayı ona teşekkür ettim .Başı ağrıyan teyzeye sık sık baktım.İyi ki, bana bakmıyordu.Ondan öyle korkmuştum.Ne yapsam karışacak sanmıştım .Kalın kaşlarını çatınca ne çirkin oluyordu.Elindeki çantada ne vardı diye merak ettim.Keser mi beni …Sanki keser. Bıçağı var mıydı acaba .Ah böyle teyzeler olmasa.Sokakta da mı şarkı söylememeliyim .Sıra bize gelse de hemen gitsek diyordum içimden.

Yanımızdaki,bir amca torununa Postanede neler yapıldığını öğretmeye çalışıyordu:
-Mektuplarımızı postaneyle göndeririz.Telefon faturalarımızı postaneye öderiz…
-Ben biliyorum dede.dedi çocuk.
Yine beni azarlayan teyze rahatsız olmuştu.
-Şimdiki çocuklar büyümüş de küçülmüş .Bizim bile bilmediklerimizi biliyor onlar
- Doğru söylüyorsun kızım.
İçimden:
“Korkutucu teyzeye neden kızım dedi bu dede.Neden korkutucu teyzeden ben ve annemden başka kimse korkmuyor…Korkutucu teyze ,dedeyi neden pataklamadı.Çantasında bıçağı yok muydu…Ben neden korkuyordum ,bir de annem .Annem belki de korkmuyor.Belki de korkutucu teyze melek kalpli bir teyzedir. ondan sadece ben korkuyorum . “Diyordum.

Yanıldığımı düşünsem de ,İşimiz bitse de hemen gitsek …diyordum
Sıra bize gelmek üzereydi.Ah gelse.Şu teyzeden kurtulsam
annem :
-Ayşe şapkanı giy gidiyoruz, dedi.
-Oh kurtulduk.
Ödüm patlamıştı.Babamla gelecektim artık postaneye.O teyzeden babam korkmazdı …

Ayrılırken korkutucu teyzeye baktım.Bana bakıp gülüyordu:
-Korktun mu benden ?
-Evet
-Şaka şaka...
Annemin yüzüne baktım, annem :
-Şakaydı
-Şaka mı !
-Evet.
Gülerek , el sallayarak ayrıldım korkutucu teyzeden."Nasıl anlamadım şaka olduğunu"diyordum ."Çok korkakmışım" diyordum içimden yolda yürürken.
HAMDİORUÇ