[ Her ayrılık bir başlangıçtır.Hüzün ve umut aynı kefededir.Dökülen gözyaşları yeni tomurcuklar oluşturur belirsiz iklimlerde. Her ayrılıkla bir elveda bir merhaba taşırsın yüreğinde.bıraktığın elleri aratmaz belki tuttuğun yeni eller ama güneşin yakıcılığı bile aylardan sonradır. Her ayrılıkla bir sonbahar bir ilkbahar tadıyla yaşar gönül.Savrulan her yaprak tohum olur,yeşerir taşındığın yerlere.Bir elin soğumaya başlamadan diğeri ısınmaya başlamıştır. Her ayrılıkla olduğun yere sıkışmış hissederken göğüs kafesini ve kalbin rahatsız ederken kulaklarını vardığın yer meltem esintileriyle karşılar seni .Hiç durmaz kalbin yavaşlamaya başladığı an taze kanla dolar. Her ayrılık hasrete alışmaktır ve her ayrılık yeni hasretlere alışmaktır .Yastığınla bıraktıklarını paylaşırken ,yoldaş etmişken geceyi kendine yaşanmışları karanlıkta bırakıp yeni başlangıçları doğan güne taşırsın. Her ayrılık yeni başlangıçtır. Bir yüzün elveda derken ,merhabaya alışmıştır diğer yüzün . Her ayrılım hüzün taşırken dönüp baktıkların gerçek,başlangıçların sadece umut... [