SENSİZLİK

Bu günde kahvemi sensiz, sevgisiz içtim birtanem. Oysa bahanemdi kahve sebebi sen olan. Dört duvarlarda hapsoldum yine soğuk, kimsesiz. Yalnızlığım dövüyor yorgun bedenimi, ondan da öte yüreğimi...

Kalsaydın... Çekmeseydin ellerini benden...

Bambaşka yazardı kalemim şimdi. Sevda sarhoşu olmuş yüreğim bambaşka konuşurdu. Küskünlüğüm olmazdı hayata. Hırçın dalgalar misali dövmezdim kıyılarımı. Ah birtanem gözümde yaşım olmazdı, her damlası sen olan...

Kaç gün oldu yokluğun bilmiyorum ama güneşim battı da ardından bir daha doğmaz.Ilık yaz esintilerimiz kasırgalara döndü de ordan oraya savurur bedenimi. Ayrılık acısıyla dağlandı yüreğim de, unut diyen beynimin hükmü geçmez. Her dokunduğunda alev alev olan tenim şimdi cehennem yangınlarında, ölümden beter...

Varlığınla hayat bulan ben şimdi sonsuzluk özlemlerindeyim sevdiğim. Öyle tükenmiş öyle küskünüm ki... Ölüyorum sevdiğim yokluğunda. Aldığım her nefes yakıyor ciğerlerimi de yavaş yavaş noktalıyor hayatımı. Ne acıdır yavaş ölmek bilemezsin, işte ben böyle ölüyorum. Hani diyorum birden noktalasam herşeyi kolay olacak ama sana ihanetim olur bu, yapamam... Tüm hatıralarını birden yok sayacağım. Oysa ben son nefesime kadar taze tutmalıyım onları. Çünkü gidişinle bana kalan mirasındır hatıraların.

Her gece yarın yeniden doğacak, yeniden başlayacağım diyorum da gün doğmuyor ki sevdiğim. Hep karanlıklardayım... Söz ver kendine iyi bakacaksın demiştin ya söz verdim mi tutacağım için. İyi de nasıl yaparım ki sevdiğim gün doğmazsa, hayat akmazsa...Kızma bana sevdiğim tutamadım sözümü, gün be gün erimekteyim...

Çok özledim... Sesini, kokunu... Çıksan gelsen yeniden hiç gitmemiş gibi. Hiç sormam söz, kavga etmem seninle. Yeter ki o gülen gözlerini, sıcak tebessümünü al gel bana. Huzur bulayım yine kollarında. Hasretim çok derin dinlesen, yankısı gelir dağlardan kulaklarına. Masal oldun dilimde, seyyah misali deli divane gezerim. Gezerim de anlatırım seni her yere, her kese. Dinlesen... Ne çok sevmişim seni, ne çok bende olmuşsun duyacaksın.

Kalsaydın bambaşka bakacaktım hayata, renkli hayallerim olacaktı yarınlara dair...

Gittin... Ardından sadece nefes alan bedenim kaldı, gerisi ceset olan...

Münevver Erdoğmuş