Hani gece ben hislerimi kaybettim diyordun ya. Bende her şeyini bir ruha delice bir sevdayla bağlayıp, ruhundan yaralanan insanlar nereye gidiyorsa oraya gideceğim ama önemli olan ümittir, ben ümidimi yitirdim. Sen ümidini hiçbir zaman yitirme.”
------------------------------------------------------------------------
Aldatılanların bu öykünüzü çok iyi anlayacağını biliyorum.
'' Kimse ümidini kaybetmesin'' diyorum. Hayat her şeye rağmen devam ediyor. Bizi nelerin beklediğini bilemeyiz. Güzel günler görmeniz dileğiyle, hoşçakalın.

Bence yazı çok güzel -tabi iyi bir değerlendirme için çıktı alıp okumak zorundayım sanırım- Bu sitede farkettiğim şey insanların uzun yazıları pek okumadığı ve değerlendirirken yazıdan ziyade yaşanan olayla ilgilendiği -yukarıdaki gibi- o yüzden çevremdeki insanlarla paylaştığım fakat burada heba olacağınız düşündüğüm bazı şeyleri okuyuculara sunmaktan vazgeçtim. (Kimse kırılmasın ama böyle) Bence bir öykü yeterince uzun olmalıdır (Sizinki gibi). Sizin öykünüzle ilgili aklıma gelen ilk kelime "konsantre". Doyasıya anlamak için her cümlenin üzerinde durulması gereken türden (aslında şiirde olması gereken şekilde
-bence-) ama eğreti durmuyor hatta hoş ve hikaye yaşanabilirlikten çok uzak gibi. Aslında kabalık ettiğimin farkındayım yazıyla beraber siteyi ve okuyucu/yazarları'da sizin sayfanızda eleştirdiğimden ötürü ama değinmeden edemeyeceğim. Bana yazının başlığının Motel olması gerekiyormuş gibi geldi, biraz ilgi uyandırması için farklı bir isim vermişsiniz gibi yani...

Neyse tebrik ederim başarılar...

Ümidini bir beden bir ruha sakın bağlama, sonunun benim gibi hüsran olmasını istemem, kendine sakla ve hiçbir zaman yitirme ümidini, unutma ki karanlıkta ruhunda nice sırları gizleyen her gecenin sonunda bir aydınlık mutlaka vardır. Hoşça kal”

kutlarım saygılarımla