BEYAZ SAYFALAR ÇİZELİM

Koklar gibi güneşi, denizi öper gibi
Bir hayal kurdum bu gün bilmem neydi sebebi
Küçücük canlılarla doldu ormanın cebi
Doldurmaya hepsini bembeyaz sayfa çizdim
Biraz yıldız ekledim olmadı sildim tabi.

Acep neydi eksiği yaptığım bu eserde
Sergilerim sanmıştım çekinmeden her yerde
Hatta biraz korkmuştum belki rüzgâr eser de
Toprak denize akar güneş canları yakar
Onun için düşmüştüm birden telaşa derde.

Şen şakrak kahkahalar bacalardan tütmeli
Coşan sevgi ateşi hasedi üşütmeli
Aşk aşkla izdivaçta ümidi büyütmeli
Silinmemeli sayfam yaşasın sonsuza dek
Bu hayali değirmen pembe düş öğütmeli.

Yeni bir sayfa çizdim kenarları al alev
Dışı umut boyalı varlığa gebe bir ev
Zor olmayacak sınav zevkle yapılan ödev
El ele sevişenler, göz göze dövüşenler
Ve haykıran insanlar “Haydi durma sev! Sev! Sev!”

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Merhaba Afet Hanım öncelikle belirteyim ki sadece bir şiir severim. Gerekli teknik veya edebi bilgim yok. Zaman zaman şiirlerinizi okuyorum ve bu şiiri okuduğumda düşüncelerimi paylaşmak istedim.

1. Bölüm: “Koklar gibi güneşi, denizi öper gibi” diye başlamış şiir. 6 kelimeden ibaret basit gibi görünen ilk dize hemen sarıp sarmaladı beni ve devamını okuma isteği yarattı. Özneler güneş ve deniz, eylemler öpmek ve koklamak. Hemen bir tablo geldi gözümün önüne, sarıyla turkuaz renginin iç içe girdiği ifade edilmese de güneşin 7 renginin denizin dalgalarına karışıp ebruli bir gökyüzü oluşturduğunu gördüm. Öpmek ve koklamak coşkuyla ifade edilmiş sevgi sözcükleridir. Hırçın deniz ve yakıcı güneşi öpmek ve koklamak ulaşılmayacak şeylere ulaşılabileceğini hissettiriyor. Umut ve cesaret aşılıyor okuyana.

2. Bölüm “Küçücük canlılarla doldu ormanın cebi” dizesi de renkleri hissettiriyor. Ormanın her tonda yeşili ve her renkte böcekler uçuşan kelebekler canlanıyor. Ormanın büyüklüğü insanın ne kadar küçük ve zayıf olduğunu, böcekler de çok varlıktan daha büyük ve güçlü olduğunu düşündürüyor.

“Doldurmaya hepsini bembeyaz sayfa çizdim
Biraz yıldız ekledim olmadı sildim tabi.” Baştaki renkleri bağlamak için bir eylem gerekiyordu beyaz sayfa açmış ama şaire yeterli gelmemiş olacak ki silmiş. Zira daha sonraki bölümde açıkladığı korkuları yaşamış.

3. bölüm coşkunun tırmanışa geçişidir. Sevgi ve haset etme, ateş ve üşüme tezat olsa da yeni tablonun sesi ve renkleri olmuş.
“Aşk aşkla izdivaçta ümidi büyütmeli” aşka âşık aşklar izdivaç yapıp ümidi ( çocuk gibi yarınları) üretip büyütmeli demiş. Silinmemeli, diyerek dileğini bildirmiş hayal de olsa düşü (isteği).

4. bölümde aklına taktığını yapan asla vazgeçmeyen cesur bir duruş sergilemiş. Temiz bir sayfa açarak kötülükleri engellemek için kenarları al alevle sarılan tablonun içine umutlu, bereketli bir ev ve içinde yaşayan insanları hayallerine eklemiş. Ve nihayetinde şiddetin olmadığı insanların haykırışlarını duyuruyor. İsteği sadece sevgi…

Edebiyat ödeviydi, sizin şiirinizi seçtim umarım beğenirsiniz. Hep şiirle kalın, ellerinizden öperim.

A.Ö. DEMİR