Mesainin başlamasına yarım saat vardı. Koşarak merdivenleri çıktım, binadan içeri adım atar atmaz 35 yaşlarında  bir kadın koluma yapıştı.
Seninle konuşmalıyız,  dedi sesi titreyerek.
Şu anda olmaz ama  bir ara konuşuruz, dedim.
Hızla birinci katın merdivenlerini tırmandım.
Odaya girdim. Masamda kafasına silah dayamış 50-55 yaşlarında bir adam vardı.
Bak böyle olmaz, bu çözüm değil konuşalım.
Hayır, dedi. Birinin benim ölümümü görmesini istiyorum.
O arada bir gürültü duydum.
Ön  bahçeye baktım Az önce benimle konuşmak isteyen kadın kanlar içinde yere yapışmış haldeydi. O arada kuvvetli bir patlama sesiyle tekrar arkama döndüm. Dağılmış beyniyle 55 yaşlarında bir adam masamda kanlar içinde yatıyordu.

İşimden o gün istifa ettim. Ve o şehri arkamda bıraktığımı sandım.