İçmişsin bu gece, yine sarhoşsun dünya!..
Nice zamanlardan sonra, b/aygınsın hala!..

Üstünde bir kadehim dünyanın, dolup boşalıyorum geçici bir rüyaya..Aşk damlaları dökülmese kadehimden, dünya sarsılacak yüreğimdeki tufandan..Dünya mı içindekilerden sarhoş, içindekiler mi dünyadan, belirsiz?..Bir kadehim işte dünyanın üstünde, kimliğim aşk denilen fermanın üstünde..Bense meçhul bir yürek dalgalar içinde..Kadehin tesiri değil bu güç, aşkın deli eden zehri..Sarhoşluk denmez buna, aşıklar hep biraz deli..Basit bir sebepten sarhoş olmaktan ar eder yürekler, zevk için yaşamak onların harcı değil dünyada öyle ki..

İşte sana Hz.Mevlana!..Azıcık aşktan nasip istersen yüreğini dinle!..Ayrılık olur her aşkın özünde, kimsesiz gecelerden geçer aşkın kör kuyuları..Uzaktan bakan kuyu sanır, yaklaşmaktan korkar da bir ömür aldanır..Aşk ne menem şeymiş, aşka düşen bilir sadece..Şikayet etmekten vazgeçer zamanla, yürek enginlerde sevince..Kadehten dökülen bir damla kirletmez okyanusu..Sevdi mi bir kere geriye dönmek bilmez yürekler..

Aşk kadehini gösterip, ayrılık içiriyorsun dünya!

Sende sonsuzluğu arayanları çıra gibi yakıyorsun hala!...

Karanlık sularda yürümek gibidir aşk..Ne ayakları ıslatanın su, ne de göğü siyaha boyayan kudretin aşk olduğunu anlamayız önce..Hep sarhoşluğuna veririz dünyanın..Siyah görürüz geceden kalma umutları..Kararır düşler gibi, kavuşma hayalleri..Ufukta silik bir şekilde sevgilinin hayaleti!..Anlarız!..Kadehten dökülen geçici rüyaların ömrü, ancak biz ayılana kadar kuşluk vaktinin hükmü..Tekrar tekrar rüyalara dalarız her kadehte..Tutunacak geçici hayatlar ararız, kalıcı olmayan konukluklardan..Oysa kalıcı olanlar hep kadehlerin ardında.Aşamayız sarhoşluğunu dünyanın.O bile güler halimize..Ne dünyaya ait hissederiz kendimizi, ne de aşka yürek koyacak kadar cesur hissetmeyiz kendimizi..Aşk sarhoşluğu ağır, akşamlarında dünyanın kadehlerle dostluk, hafif gelir sancıyan y/anlarımıza..Biz ebedi olanı arzularız yine de..Hıçkırıklarında damlaların, karışır ahlar mezesine dünyanın..Mutluluk diye yedirir her defasında yürek kadehimiz, aşk sandığımız yanılgıyı..Kadeh damlalarıyla dökülen isyanlar, bu yanılgının haykırışı olur sanki..Yarısını içimize, yarısını kalabalıklarda kaybolan dışımıza içiririz, her defasında susuzluğumuz daha da artar..

...

Yüreklerde kaybettirdiğini kadehlerde aratma dünya!

Sende sarhoş olanları, aşk diye avutma dünya!..

Üstünde dünyanın, bir kadehi andırıyor yüreğim..Sevdikçe taşıyor her yana, bir tufanı aratmıyor yürek dalgalarım..Sevgi büyük insanlardan miras..Ne mallar, ne dünya bu enginlikle yarışamaz..İster kavuşma olsun gerçek aşkların sonunda, isterse bir ömür ayrılık..S/onsuzluk var bu yolun sonunda, aşıklar bu dünyada garip..Eğer aşkı istersen şan arama bu okyanusta!..Bir damla olmayı bilmişsen, teselli isteme sahipsiz kadehlerden!..Sen de duyabilirsin o zaman, senden çaresiz damlaların hıçkırıklarını..Gerçekleri ararken bir ömür, bizi aldatanların yalancılığını..

...

Bir insan yüzyıllarca anılıyorsa ta öteden..Bir pay düşüyor elbet her sevene, ders veren tarihten!..O tarih ki; aşk yazdıran, yaralı yüreklere..Şems tutulmalarına bakmadan, gerçeği aratan bu coğrafyada..Hz.Mevlana içimizden birisi..Şimdi biz de onun kadar deli, sevgi için çırpınan bir isteyiciyiz.Aşk dersi sonsuza kadar..Gerçek aşıklar düşünce yüreğe, bize susmak düşer..

...

Sende en iyi ne varsa, dostuna onu ver.

Hz.Mevlana

"Bu yazı vefatının 738. yılında, Hz. Mevlana anısına kaleme alınmıştır"...

Küle döndüysen, yeniden güle dönmeyi bekle.. Ve geçmişte kaç kere küle dönüştüğünü değil, kaç kere yeniden küllerin arasından doğrulup yeni bir gül olduğunu hatırla.

Hz.Mevlana

18 Aralık 2011
Çat Kapı / Şiirkolik Köşe Yazılarım