istanbul daima modern mimariyi aramış yeni istanbul çevresinde.
ancak tarihi yapılar için aynı durum geçerli değil.
tarihi yapıların eksik bir tarafı yok yarattığı çağrışım açısından.
ancak bir bölgeyle sınırlı tutuluyor kentsel dönüşüm.
surlar çevresini turizme kazandırılması için tarihe bakışında değişmesi gerekiyor anlaşılan.
ancak şehrin kültürü ne kadar yaşatılıyor tartışılır.
çünkü eski istanbulun çok şey katması berklenir mimari olarak şehrin bütününe.
gökdelenler dışında bir hayat yok şehrin gezileceği.
çok az bir bölgede insanlar şehre ait bir izlenim arıyor.
buda şehre ıssız bir hava katıyor.
sultanahmet ve taksim kadar istanbulun diğer bölgeleride gelişmeli turizm açısından.
aslında yakın tarihine bakıldığında şehrin yapılaşmada alt yapı aranmamış ne kadar gerekli görülsede bu tür işlemler.
bu tür hizmetlerin alınması politik bir anlam taşımıyor çünkü.
hindistanla aynı yazgıyı yaşıyor kentleşme açısından.
ancak şehrin güven vermeyişi insanlara.
buda buruk bir sevinci yaşamak demek.
umulurki kenar mahallelere kadar gelişmiş olsun istanbul.
burjuva anlamda bir şehir kültürü varmı istanbulun şehre bağlı kalmak açısından.
nufüsün çoğu göçmen olduğundan tarihsel arkaplana yabancı kalmıştır sakinleri.
değişimin yaşanması politik görüşün geçerli oluşuna bağlı ayrı bir önemde olsada tarihsel kimliği.
istanbulun fethi halen bir acı yaşatıyorsa hristiyan alemine.
ancak yeterli ilgi gösterilmiyor şehre buna rağmen.
ab ülkeleri gündem dışı tutmuştur türkiyeyi bütünleşme fırsatına rağmen.
türkiye demografik yapısıyla asyadan ziyade avrupalı bir ülke.
buna rağmen tarihsel bakışı değiştirmemiş geçmişte kalması gereken acılarla düşmanlığı büyütme politikası.
atatürkün etkisi fazla bağımsızlığın batıdan ayrı kalmak gibi bir siyaset izlenmesi nedeniyle ne kadar hedef muasır medeniyet seviyesi olsada.
modern osmanlıya hayat hakkı tasnımamış batı.
türkiyenin ayağa kalkması istanbulun yazgısı demek diriliş nesli için.
bütün bunlarla birlikte ülkenin baharı demek her geçen gün büyüyen isyanla karşılamak umudu.
avrupanın kendi gözlüğü için istanbulun taşıdığı anlam fazla.
kültür alışverişiyle aşılır korkular sanat dünyasına göre.
işte türkiye bu beklentilerle yaşamak istiyor baharı daha anlaşılır kılmakla yazgısını.
türküler bizi bize tanıtmış olsada sınırlı kalmış anadoluya karşı ilgileri tüm dünyaya karşı kendini tanıtma özlemini yaşamış olsada ülke.
popüler kültürün gerisinde kalmış ülke insanının tutkusu bir yabancılık yaşama korkusuyla tanırken insanları.
halk düşmanlığı geçerliliğini, koruyor siyaasette hala aydınlanmayı çağrıştırsada ideolojiler.