COĞRAFYA GELİŞTİRİR -3
Sevgili Özgelişim Yolcusu dostum,
07.Ekim.2025 Salı Günü Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Edenbiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü 2. Sınıflarla yaptığımız “Coğrafya Geliştirir” konulu söyleşimizin ardından sorulan sorulara verdiğimiz cevaplara bu yazıda da devam ediyoruz. Davet eden Doç. Dr. Hüseyin Mertol’a candan teşekkür ederiz.Bu gibi söyleşiler bizler için de öğrenme fırsatı oluyor. Hem de yeni köşe yazılar için sorduğunuz sorular kaynak oluyor. Okuyan okuyucularda öğrenmiş oluyor.
SORU- Hayatınızda yaşadığınız en büyük farkındalık dönüşüm noktası ne oldu ?
Zerda Öz
Tokat
CEVAP- Dediğim gibi “Oku” emrini iyi algıladıktan sonra okumayı artırdığımda başarısızlıklar başarı haline dönüştü. Çok kişi okumayı boş uğraş olarak görse,sadece okul kitapları ile sınırlı olarak algılasa da, bence “oku” çok önemli ve öncelikli bir emirdi. Her işin başı okumak günümüzde de. Ama anlayarak okumak. Bunu “okumanız ve anlamanız için yavaş yavaş indirdik” diyen Allah emri ve “Yok mu ibretbalan” diyen Allah emri tamamlar. Ama günümüzde gördüğümüz gibi dünyadan ibret alan da az, okuyan da az anlayan da. Ama alay eden, dalga geçen çok.
Bu oku emri sadece benim değil oku emrini anlayan herkes hayatını dönüştürmüştür. Bunu “Okumakla Var Oldum” adlı kitabımda da genişçe anlattım. Kimi 12 kişiye, kimi 6 kişiye okuttu bu kitabı. Ama çoğu Profesör şiddetle istemesine rağmen verdiğimizde okumadı. Biz ne yapalım? Okumayı anlatan bir kitaptan insanın nasibi yoksa yazan ne yapsın? Hediye eden ne yapsın?
Oku emri üzerine sizlerde bir daha düşünün bence.
SORU- İşitme kaybınızın dünyayı ve insanları algılama biçiminizde nasıl katkısı olduğunu düşünüyorsunuz ?
Rabia Torun
Yozgat
CEVAP- İşitme Engellilik olsun, başka engellilik olsun aslında insanların sabrını deneyen, onları kendilerini eğitmeleri için fırsat veren, azmini tetikleyen, gene engellilerin çevresini algılaması için gelişmeleri için engellilikten ders çıkarması için fırsat. Ancak ne yazık ki toplum olarak bunu anlamakta zorlanıyoruz. Engelli insanı işe almamak,evlenmemek, okula kabul etmemek önyargıları her zaman var. Halbuki geniş açıdan bakacak olursak okula alınmayan engelli okulda öteki öğrencilerin o gençten ibret almaları gereken, ders çıkarması gereken bir durum. Tabii anlayana.
Bence engelliler sık sık okullara , Üniversitelere, davet edilerek gençler ve öğrencilerle buluşturulmalı. Bugün yapıldığı gibi. Ancak her alanda başarılı olan engellileri kıskanma , kabul edememe, onları sanki seviyor gibi yaparak , söyleyerek ama eserlerini önemsememe, alıp okumama gibi önyargılar ile sık karşılaşıyoruz.
Engelli olmasaydım bu kadar azimli ve kötülüklerle bu kadar mücadeleci olamazdım diye düşünüyorum. Çevremiz bize kitapları alarak, böyle davet ederek daha çok destek olsaydı eminim onların çevresine katkısı olurdu. Ama kitaba “para yok” deyip de koşa koşa sigaraya para vererek kendini bir girdaba kaptıran topluma ne diyebiliriz ki ? Sessizlik aslında üretmemize destek olan, başkalarına ders veren bir şey. Bunu düşününce bakış açısı genişliyor ve bunu da çevremiz başta olmak üzere toplumun yeterince anlamaması karşısında sadece üzülüyor “inşallah bir gün anlarlar” demekten başka bir şey bulamıyorum.
SORU- Üniversite hayatınızda ne gibi zorluklar çektiniz ?
Serkan Çelebioğlu
Tokat
CEVAP- Üniversite hayatı aslında kolay, hocaların derste anlattıkları kitaplarda yazıyordu. Kitabı olmayan derslerde de arkadaşlar not tutar, fotokopi ile bana verirlerdi. Bazı arkadaşlarda notlarını kitap gibi yapar satardı. Okumayı sevdiğimizde hayat zor gelmiyordu.
Buna rağmen bizlere yardımcı olmaları gerektiğini söylediğimizde bazı önyargılı arkadaşlarımız bizi duygu sömürüzü yapmakla da suçluyorlardı.
Çok hocamız va arkadaşımız bizi sever ve yardım ederdi. Anadolu’dan gelen arkadaşlar ile beraberdik okulda ve yurtta engellilere yurtta öncelik vardı. Otobüsler ücretsizdi. İstanbul engellilere her türlü kolaylığın sunulduğu kentti 30 sene önce de .
“Hayatımda ilk defa işitme engelli bir insanın Üniversite okuduğunu gördüm” sözünü çok duymuştum o zaman. Şükür şimdi Üniversite tamamlayan işitme engelli sayısı çok. Bu da önyargıları yıktığımız diğer işitme engellilere ilham verdiğimizi gösteriyor. Ne mutlu. ÖNYARGILARI YIKMAK GÜZEL ŞEY. Engellilerde çok çalışarak toplumun onlara karşı önyargılarını yıkarsa hem kemdileri mutlu olur hem de onlardan ders almak isteyenler.
SORU- Öğrenmeyi öğrenmek nasıl olur ?
Ömer Durmaz
Turhal-Tokat
CEVAP- Öğrenmeyi öğrenmek güzel bir soru. Öğrenmeyi doğru öğrendiğimizde bu okulda daha rahat öğreneceğimiz ve okuduğumuzu daha rahat anlayacağımız anlamına gelir. Bu konuda çok kitap bar bende bazılarını okumuştum.
Bu konuda daha geniş bilgi almak isterseniz Üniversite kütüphanesinde bol kaynak bulabilir ve faydalanabilirsiniz.
Kimi insan dinleyerek öğrenir. Bu durumda dersi derste dinlemek, güzel konuşan ve öğretici insanlarla sohbet etmek, bilmediğimizi açıkça sormak, şu an yaptığınız gibi. Anlayana kadar sormak ve Anlatan insanlar ile saygı ve sevgi çerçevesinde konuşmak öğrenmeyi en güzel şekilde öğrenmek demek benim için. Ama çok insan okul dışında öğrenmeyi öğreten özgelişim öğreten insnalar ile iletişim kuramadığından öğrenmeyi çok zaman öğrenemiyor.
Bu gibi sohbetlere çok gidiyoruz. Çok insan “sizi kütüphanede de sık ziyaret edelim, arkadaşlarımızla tanıştıralım” demelerine rağmen özgüven noksanlığından dolayı ve cesaret olmadığından pek ziyaret eden de davet eden de olmuyor. Lafta çok ama icaatta yok olan milletiz. Bu benim için daha çok okumak ve gelişmek demek yalnız kaldığımdan . Yalnızlık demek benim için daha çok okumak ve gelişmek demek. . Ancak soran öğrenen, saygı duyan gençler ile sohbet etmekte öğrenmek anlamına geliyor.Temennim bu gibi sohbetlerde tanıştığıımız insanların eğer istiyorlarsa söyleşiden sonra da gelerek bireysel sohbetler yapmaları kafalarının takıldığı yerleri sormaları.
Senin bu soruyu sorman bile öğrenmeye ne kadar açık olduğunu gösteriyor Ömer. Öğrenmeyi ancak öğrenmeyi kesin isteyenler ve öğrenmeye iletişime açık olanlar öğrenir.Bence hayat öğrenmek ve öğrenmeyi iyi öğrenmek demek.
Bu güzel sorudan dolayı teşekkür ederim.