Çünkü


Sadece insana has yetenektir bu
Yarım kalan ve gerçekleşmeyen hayellere
Kaldığı yerden devam edebilmek gevşekçe
Hem de hiç bir şey olmamış gibi


Ömür boyu süregelen
Devingen ve sömürgen iştah
Ve pişmanlık
Ve sıkılmak
Ve umursamadan var olmak
Sonra bir sığıntı gibi arsızca
Daima yalnızlığın kollarına koşmak
İnsana mahsus çelikten hamledir sadece


Tarihin kanını gözyaşı ile yıkayan insan
Fırtına ortasındaki boşlukta kaybolup
Kendini toza bulayıp kirlendiğinde
Sırf arınmak
Ve şahit kılmak için bahanelerine
Yalnızlığını alnından öper
Ve sonra bitince işi
Bir fahişeyi yatakta bırakır gibi vurur kapıyı gider
Öptüğü o saf alından infaz eder her seferinde

...

Hiç dokunamadığın
Buz ile dondurulmuş
Yıkılmaz antik kent
Gizli saklı günah çıkartılan
Mabettir yalnızlık


Belki de
Tanrının seni dinlemediği zamanlarda kullanılan
Tanrıdan bir parçadır insanın içinde boğulan

Ya da sığınılan bir ayet gibi sorgulanan


Belki de
İnsanın kusurları ve kurgusudur ikisini de yaratan

...


Ömür geçip sırt döndükçe hayat sana
Paha biçilmez olandır yalnızlık
Tıpkı insanın
Ömürünün sonuna gelirken hayatı öğrenmesi
Ve artık çok geç olması gibi


Senden
Benden
Bizden daha hazindir hikayesi
Çünkü
Seninleyken de kimsesizdir
Sensizken de kimzesiz