Ben bir insan olmaya geldim,
Yüreğimle, sevdamla, umutla dolmaya geldim.
Bir avuç topraktan, bir damla gözyaşından,
Hakikatin izini sürmeye, ışığı bulmaya geldim.
Kavgalar, ihanetler, yalanlar sarmış dört yanı,
Ben bir insanım, taşırım aşkın bayrağını.
İnsan olmaya geldim.
Bir çocuğun gülüşünde,
Bir annenin duasında geldim.
Zulmün karşısında dimdik adaletle el ele,
Kırık bir dalı onarmaya,
Bir yüreğe sığınmaya geldim.
Çöldeki kum taneleri kadar hüzün biriktirdim.
Her bir yaramda bir hikâye, bir umut yeşerttim.
Ben bir insan olmaya geldim,
Karanlığa bir mum,
Geceye bir yıldız olmaya geldim.
Düşmanlık tohumları ekenlere inat barışla,
Kardeşliğin türküsünü söylemeye geldim.
Bazen tökezledim, yollar kayboldu sislerde,
Bazen unuttum kendimi, riyakar yüreklerde.
Ama bir ses içimde hep fısıldadı usulca,
İnsan ol, dedi, sevmekten geçer bu yolda.
Ben bir insan olmaya geldim,
Bir damla merhamet, bir tutam cesaretle geldim.
Dünyayı sevgiyle sarmaya, iyileştirmeye geldim.
İkilikten sıyrılıp, kinleri atarak geldim,
Özümde saf bir insan olmaya geldim.
Gönül tahtını kurup arifler meclisinde,
Yolumu aşkın ışığıyla aydınlatmaya geldim.
Aşk ki canın öz mayası, ruhun sırdaşı,
Kaş arası mihraplar kurdum gözlerde yıldız.
Hakk’ın kudret eliyle boyanmış bu varlık.
Yüzde, tende, insan olmaya geldim.
Varlığı birliğe bağlamaya geldim.
Mürşitlerin izinden yürüyüp sadıklar izinde,
Evliya menziline erip, enbiya yolunda,
Zamanın kemendinden kurtulup özgürce,
İzde, tozda, insan olmaya geldim.
Kalp gözümü açmaya geldim.
Bir vakitler baktım, bakıldım
Dünyanın fani rengine,
Yandım mecazi aşklarda,
Köz oldum döndüm küle.
Varlık dağlarını delip, ego kalelerini yıkıp,
Düzde, ovada, insan olmaya geldim.
Gerçeğin şarabını içmeye geldim.
Süregeldim yolları aşarak, engelleri geçerek,
Akı karadan ayırıp, doğruyu seçerek.
Her sefadan vazgeçip, hakikatle sevişerek,
Sazda, sözde insan olmaya geldim.
Serimi meydanda koymaya geldim.
Ey dost, gör ki bu kul şimdi neyler,
Aşkı her gönüle nakış nakış işler.
Dünyanın aldatmacasından uzaklaşıp,
Özde, sözde, insan olmaya geldim.
Ebedi huzura ermeye geldim.
Dağlar gibi dimdik durup fırtınalara karşı,
Nehirler gibi akıp ulaşmak denize aşkla.
Kuşlar misali kanat çırpıp göklere,
Havada, suda insan olmaya geldim.
Yaratılışın sırrını çözmeye geldim.
Geceleri yıldızlarla sohbet edip sırdaş,
Gündüzleri güneşle ısınan bir kardaş.
Her nefeste hatırlayıp Hakk’ın adını,
Nefeste, ruhta insan olmaya geldim.
Birlik çemberini tamamlamaya geldim.
Zulümden kaçıp adaleti kucaklayarak,
Kibirden arınıp tevazuyu kuşanarak.
Her canlıya merhamet eli uzatarak,
Toprakta, gökte, insan olmaya geldim.
Sevgi tohumları ekmeye geldim.
Zamanın akışında kaybolmadan durarak,
Geçmişi affedip geleceği kucaklayarak,
Her acıda bir ders, her mutlulukta şükürle,
Zamanda, mekânda, insan olmaya geldim.
Ölümsüz bir iz bırakmaya geldim.
Ey yolcular bu fani âlemde ne ararız?
Mal mı, mülk mü, yoksa boş bir heves mi?
geldik’ki kalplerde taht kuralım ebediyen
Sende, bende insan olmaya geldik.
Hepimizi birliğe çağırmaya geldim.
Nimri gibi saz çalıp deyişler dökerek,
Aşkın ateşinde yanıp kül olmadan ererek.
Her türlü ayrılıktan vazgeçip birleşerek,
Şiirde, müzikte, insan olmaya geldim.
Ebedi barışı yaymaya geldim.
Sonunda toprak olup döneceğim aslıma,
Ama ruhum uçacak özgürce sonsuza.
Bu yolculukta öğrendim ki insanlık en yüce.
Hayatta, ölümde insan olmaya geldim.
Hakk’ın huzurunda hesap vermeye geldim.
B__T__✍️