Sabahleyin siyasi soğukluktan Barış’ ın boğazına kılçık batmış. İyilik elinden geleni yapmış, Dürüstlük uzun uzun telkinlerde bulunmuş ama Barış yutkunmakta zorluk çekiyormuş hala. Gece uyuyamadın mı diye sormuş İyilik ve Dürüstlük? Nasıl uyuyayım diyerek cevap vermiş Barış. İnsana, toprağa, ülkeme, dünyaya barış gelmeyince nasıl uyuyayım sevgili dostlarım?

Akşamdan yanan ateşin alevleri çoktan sönmüş, gece rüzgarın da etkisiyle küller etrafa saçılmıştı. İyilik kendisini öne atıp ateşi yakmayı teklif etmiş. Dürüstlük çalışkanlığını ortaya koyup odunları seçmiş ve ocağın önüne kadar getirmiş. Barış ise yüzünü yıkıyormuş derede. Kırmızı okyanusların kan lekeleri, derenin azıcık suyunda asla yıkanmayacaktı o da biliyormuş ama bir umut zemzem damlaları gibi eline yüzüne sürüyormuş derenin suyunu.

Çok küçükken kardeşim, hayvanları sevdiği için onunla birlikte lavaboda balık akvaryumunu yıkamaya yardım ediyordum. Neyse efendim bir tanesini yanlışlıkla lavabodan kaçırdım. Baktım çok üzülüyor kardeşim, bu arada çok küçük bir balıktı, belki dere balığıydı delikten giden balık. İşte kardeşim üzülmesin diye ona dedim ki; o dere balığı şimdi, dereye ulaştı sakın üzülme kardeşim...O da çocuk safiyetiyle inandı tabii. Biz Ahtapotya’ dan devam edelim.

İyilik ve Dürüstlük sohbet ederek ateşi yakmışlar, çayı ocağa koymuşlar, dahası kahvaltıyı hazırlamışlar ama Barış sofraya gelmekte gecikmiş. Gecikmesiyle ilgili bahaneler bulmuş ama Dürüstlük de sofrada olduğu için dile dökmekten vazgeçmiş. İyilik çayları servis etmiş, etrafta horoz, tavuk sesleri, kuşların seslerine karışmaktaymış. Barış, arkadaşlarına açıklama yapmak gereği hissetmiş. Bilirsiniz demiş benim olduğum yerde hep birlik, olmadığım yerde de savaşlar olur. Eğer iyilik ve dürüstlük yer üzerinde hakimiyet sağlamazsa benim küreye barış saçmam imkansız dostlarım sizler de biliyorsunuz bunu. Ne yapmalıyız diye atılmış hemen İyilik?

Barış’ ın istediği şeyler hem çok zor hem de çok kolaymış. Önce kendinize dürüst olun demiş Barış. Sonra da kardeş olun, birbirinizi sevip sayın, ayırmayın ve bütün bunları iyilik adı altında yapın. Nasıl yani burada çok madde var diye düşünmüş Dürüstlük ve İyilik. Bir insana, bir ülkeye, bir toprağa bir yüreğe kinlenmek, küsmek, tecrit etmek ondan çok size zarar verir diye sürdürmüş konuşmasını Barış. Siz savaş istedikçe rüzgar daha da şiddetle esecek, Güneş doğmayı geciktirecek, karanlık aydınlığa küfür edecek ve Dünya nefes alması imkansız bir yer haline gelecek.

Sevdiklerinizle meşgul olmak varken siz nefret ettiklerinizle çoğalıyorsunuz her gün. Sevginin kucak açmaktan başka bir stratejisi yokken; nefretin, kin ve intikamın kendisini göstermek için bin bir türlü yolu, hilesi, çıngırağı, şeytanı, vesvesesi vardır haydi dürüst olalım demiş son olarak Barış. İyilik söze girmiş. Kendimize nasıl bir iyilik yapalım peki bugün diye sormuş?

Günlük işlerinizi yaparak bana katkıda bulunabilirsiniz mesela demiş Barış. İyilik çok severmiş katkı türevinden işleri. Hemen çayını içip, çamaşırları kaptığı gibi dereye inmiş. Taşlardan hatırı sayılır bir kurna yapmış kendine ve hemen başlamış beyazları yıkamaya. Ne kadar çitilese de; insanlığın kirini, hile hurdasını çıkaramıyormuş yıkadığı şeylerden. Daha, çook su, çook sabun ister bu savaşlar diye söylenmiş. Dürüstlük karşıdan bağırmış. Barış’ ın yanında denecek şey mi bu şimdi? Yakında savaşlar bitecek demeyi aslında ben de çok isterdim ama insanlık fert fert üzerine düşenleri yapmadıkça Barış keyfini süremeyecek demiş dürüstlük adına. İyilik, madem çamaşırları yıkadım bir iyilik daha yapıp sereyim demiş. Çamaşır ipi ya da askılığı yokmuş yanlarında, Barış çözüm üretmeyi severmiş hemen düşünüp teklifte bulunmuş. Doğada yıkadık ya doğaya serelim ne olacak demiş. Dürüstlük onaylamış Barış’ ı, İyilik ise: son, bu son diyerek iyilik yapmaya devam etmiş. Taşlarda yıkanan çamaşırlar yine taşların üzerine serilmiş. Evde olsaydım da koltukların, kanepelerin üstüne atardım ne olacak demiş Dürüstlük. Hee ne olacak demiş Barış. Her şey şu çamaşırları yıkayıp sermek kadar kolay olsaydı diye devam etmiş Dürüstlük. Dürüst olmak gerekirse diye söze her başladığında İyilik ve Barış çetin ama gerçekçi bir sınavın içinde olduklarını fark ediyorlarmış hemen, dürüstlüğün kollarında.

İnsan sadece dürüstlük karşısında savunmasızdır çünkü. Sevgide dürüstlük, savaşta dürüstlük, iyilikte ve barışta dürüstlük. Devam edecek..

ŞuLeCan