PATASANA
Sevgili kitapsever dostum,
Okuduğum kitapları çevremde dost bildiklerimle paylaşmak istiyorum ama ne yazık ki kitap sohbeti yapacak dost bulmak zor. Günümüzde dost dediklerimiz “kitap ver, defter ver, kalem ver, çay ısmarla ,yemek ısmarla” genelde böyle istekler.” Kitabı vermek yerine o kitabın içindekileri karşılıklı sohbet ederek sen sor, ben cevaplayayım, sen kitabı okumuş kadar bilgili ol, bende tekrar ederek yeniden okumuş kadar bilgili olayım” dediğimde “boş ver, sen kitabı hediye et” diyorlar. Dikkat et “okuyum da geri vereyim değil, bana hediye et, yanisi şu” ben kitabı okumamda şöyle karıştırayım, merakım gitsin, kitaplığa süs olarak koyayaım da dursun” demek. Bunu kimi açıkça, kimi üstü örtülü söyler. Gülsem mi ağlasam mı ?
Sevgili kitapsever dostum,
Şiirleri hariç, roman ve hikayelerinin tümünü okuduğum ve okuttuğum Ahmet Ümit’in daha yıllar önce okuduğum Patasana romanını yeniden okudum. Ahmet ümit kitaplarını yeniden okumak insana çok şey katıyor bence..Bu kitap bana unuttuğum çok şeyi yeniden hatırlattı. Bende mektubumla sana anlatayım dedim.
Sevgili dostum,
Kitaba adını veren Patasana, Gaziantep yakınlarında Hitit döneminde yaklaşık M.Ö 700 lü yıllarda yaşamış genç bir saray yazmanı.
Alman, Amerikalı ve Türk Arkeologlarından oluşan kazı ekibi bu genç saray yazmanının devlet yönetimi, aile , saray entrikaları konusunda yazdığı 28 tableti bulmaları etrafında dönüyor. 78 yıl önce Ermeni cinayetleri günümüzde bu kazı ekibi çevresinde benzer şekilde işleniyor. Kazı ekibi başkanı Esra ile Kazı alanı yakınlarındaki karakol komutanı Yüzbaşı Eşref dostluk kurarak bu cinayetleri kimin işlediği konusunda kafa yorar ve tartışırlar. Yüzbaşı Eşref yaşadıklarını zaman zaman Esra’ya anlatarak cinayetleri yaşadığı tecrübeleri anlatarak terör örgütünün işlediğine inanırken, Esra ise yöre eşrafından insanlardan şüphelenir. Halbuki sonuç çok şaşırtıcı çıkar.
Sevgili dostum,
Kitap 28 bölümden oluşuyor ve her bölümün sonuna da Patasana’nın bir tableti de yer alıyor. Patasana”nın “Ben zalimler çağında yaşayan bir alçaktım” yazdığı tablet kitaba damgasını vuruyor.
Sevgili Kitapsever dostum,
Kitap sohbeti yazmak çok hoş duygu. Mektup yazmak için kalem defter hazır olunca, okuduklarımızı kendi süzgecimizden geçirerek mektuplara dökmek ve bunu yüzlerce hatta binlerce insanın okuyacağını düşünmek, gerçekten de insanı rahatlatan ve yorgunluğunu alan stresini alan bir çalışma oluyor.
Sevgili dostum,
Kitapta terör örgütü, korucular, yöre insanlarının hayatlarına da, kazı ekibinin kendi aralarında yemeklerde sohbetlerine de şahit oluyoruz. Farklı milletlerden oluşan kazı ekibinin sohbetleri öğretici oluyor. Bazen tartışmalar sertleşse de medeni insanların sohbeti şiddete varmıyor. Kazı ekibinde Kemal ile Elif’in aşkına , kıskançlıklara, pişmanlıklara da şahit oluyoruz.
Sevgili dostum,
Beni okurken etkileyen en önemli şeyler Patasana’mım Aşminukal’a duyduğu aşk, dedesi, babası ile ilişkileri , zamanın şairlerinin şiirlerini ezberlemesi, kütüphanede hem yazmanlık yaparken hem de tabletleri okuyarak çoğunu ezberlemesi oldu. Okumak ve yazmak işte 3000 yıl önce de önemli ve kutsal imiş. “Okuma seviyesi azalıyor” dense de bence bundan bin yıllar sonra da kitap okuyan olacak. Kütüphanelerde...
Sevgili dostum,
Patasana da zeten tabletlerinin bugüne kadar sağlam kalacağını bilemese de birilerinin kendisinin ölümünden sonra da yıllar sonra okunacağını tahmin ve temenni ederek yazdığını söylüyor. Romanı okuyan Patasana sanki günümüzde yaşıyormuş gibi Patasana’yı seviyor ve samimi diline hayran kalıyor. Patasana her ne kadar “ ben zalimler çağında yaşayan bir alçaktım” dese de zamanını bizlere tabletleri ile güzel anlatıyor. Edebi üslüpta, içten yazdığı tabletler tarih ile yaşamı birbiri ile bağlantılı olarak bizlere ulaştırıyor. Biz kitabı okurken sanki iki ayrı romanı tek kitapta okumuş gibi bilgi sahibi oluyoruz.
Sevgili dostum,
Gaziantep, aynı zamanda kurtuluş Savaşında yabancıların işgaline uğrayıp halkın kahramanca çabası ile geri alınan bir il olduğu kadar, yazarın da memleketi. Kurtuluş savaşında ermenilerin misyoner faaliyetlerine de yer veriyor roman. O zamandan bu zamana olayların bağlantısını da ustaca ortaya koyuyor yazar romanında . Farklılıklar ve benzerlikleri ortaya koyuyor usta kalemi ile.
Sevgili dostum,
Tarihi ve polisiye romanları okurken düşünüyorum da, gençlere okumak ve gelişmek konusunda yol haritası sunacak romanlara daha çok ihtiyacı var gençlerin. Çocukları doğru şekilde motrive eder , yönlendirir, onlara kitaplar hediye ederek, etkili yazan ve konuşan yazarlar ile tanıştırarak onlardan hatıra imzalı ve motive edici kelimeler ile yazılmış yazarın el yazısı ile kitaplar hediye edersek çocuklar çok seviniyor. Buna şahit olmuş insan olarak yazıyorum. Maşallah sende her fırsatta çevrene ve çocuklara kitap hediye ederek ne kadar erdemli dost olduğunu ispatlıyorsun.
Sevgili dostum,
Ölüm insanlara hem ders veren bir olay, hem de insanların ölümden hiç ders almadığı bir şey. İnsanlar hayattan da çok zaman ölümden de ders almıyor. Tabii öğreten ve faydalı bilgilerden de ders almadığı gibi. Bu polisiye ve tarihi romanda hem 3000 yıl öncesi yaşayan Patasana’nın itirafından da hem katil Tim’in itiraf ve konuşmalarından da bunu anlıyoruz.
Sevgili dostum,
Romanlar başta olmak üzere, her kitap insanlara hayatı daha rahat yaşamaları için ders veren kaynak olarak yazılıyor çok zaman. Ama bunu okuyan anlayamazsa veya anlamakta zorlanırsa kitabı çok kere boşa okumuş oluyor. Çok okuyan ama konuşma ve hal davranışlarında gelişme olmayan insanları gördükçe üzülüyor insan. Ahmet ümit bir röportajında da dediği gibi sadece polisiye yok, roman ve hikayelerinde psikoloji, sosyoloji, din, hayatta olan her şey var.
Sevgili dostum,
Bu romanı yeniden okuduğumda, aslında son zamanlarda daha az okuduğumu, daha çok boş muhabbetler ile zaman geçirdiğimi fark ettim ve artık muhabbetleri azaltarak daha çok okumaya ve her fırsatta sana daha çok mektuplar yazmaya karar verdim. Hayattan böyle daha çok zevk alacağımı ve mutlu olacağıma inanmaya başladım. İyi ki varsın ve dostumsun. Varlığın mektuplar yazdırıyor insana. Hem de ne güzel mektuplar.