DOSTLUK VE İSTEKLER
Sevgili dostum,
Uzun bir aradan sonra nasılsa içimden geldi ve yaşanmışlıklarında ağır etkisi ile sana dost olarak içimi dökme, dertleşme isteği ile bu mektubu yazma gereği duydum.
Sevgili dostum,
Son zamanlarda , insanların olur olmaz ortamlarda isteklerini herkesin içinde sıralayarak muhatabını zor duruma soktuğuna şahit oldum. Herkesin yanında her şeyin konuşulmayacağını bilen insan olarak , gücümü aşan isteklerde bulunanlar farketmeden strese girmemi, üzülmemi, onlara kızmamı ve hayret etmemi sağladılar sağ olsunlar.
Sevgili dostum,
Hasta ziyaretinin, cenazelerin, her ne kadar birbirini tanımayan insanların tanışması, belki de ömür boyu sürecek dostlukların kurulmasını sağlayan fırsatlar olsa da, hasta ziyaretlerinde iş isteme, kitap isteme , başka özel isteklerde bulunma yeri olmadığını artık insanlarda anlayarak hasta ziyaretinin sadece “ hasta oldun , ameliyat oldun, biz akraba ve dostlar olarak sana geçmiş olsun demeye, seni sevdiğimizi göstermeye geldik” mesajı verilerek sohbet ve ziyaretlerin kısa kesilmesi gerekirken, gelenlerin zaten üzgün olan hasta yakınlarından iş , kitap veya başka şeyler isteğinde bulunmalarını yadırgadım ve senin gibi dostun böyle bir şey yapmadığını görerek , senin gibi gerçek dostum olduğu için şükrettim.
Sevgili dostum,
“İnsan dostundan bir şey istemeyecek mi yani?” sorusunu da duyar gibiyim. Sen bunun cevabını bilirsin de okuyan insanlar sorabilir.
Cevabım hazır
İnsan sorunlarının çözümü için dostundan tabii ki istekte bulunabilir. Ama bunun da zamanı ve yeri olmalı. Birde istekte bulunmadan önce “ ben bu istekte bulunacağım ama dsotumun bu isteği cevaplayacak, karşılayacak maddi ve manevi imkanı var mı bir düşüneyim” diyerek kendine sorması gerekmez mi ?” Öyle düşünmeden aklıma geldi laf olsun diye söyledim” olmaz ki. Çünkü söz sorumluluk demektir. Söz öz demektir. Söz kişilik demektir.
Sevgili dostum,
Bu soruyu sormasının yanında “ben istekte bulunacağım ama ben zamanında bu dostumu, akrabamı gücüm varken destekledim mi ? Eserine önem verdim mi , alarak destekledim mi? Çevreme tavsiye ettim veya alıp hediye ettim mi ? diye de sormalı. Faydalanmayacağın halde laf olsun sayfa dolsun diye dost bildiğin insandan bir şey istemek de benim çok komiğime gidiyor. Ancak sana fayda sağlayacaksa gerçekten intiyacın varsa istemelisin. İhtiyacın yoksa varsın dostun ihtiyacı olana versin. Gereksiz isteklerde bir nevi israf değil midir? Başkalarının hakkına da girmek değil mi sence?
Sevgili dostum,
Sen değil ama okuyanlar olayı abarttığımı da düşünebilir. Çünkü büyük resme bakmayan, geniş düşünemeyen, kitap okumayı alışkanlık yapmadığı için dar pencereden bakan insan zannediyor ki “dostum benim, her istediğimi karşılamalı, her sözümü yapmalı, her zaman ziyaretime gelmeli, hep vermeli. Ben vermsem , hakaret etsem de olur. Ben samimi olduğum için ona öyle davranıyorum?”

Sevgili dostum,
Samimiyet sınırları aşmak ve istediğin gibi davranmak da değildir. Muhatabının sınırlarını gözetmek ve saygı duymaktır. Eğer ikazlarına rağmen muhatabının sınırlarını aşarsan onun da sana mesafe koymaya senden uzaklaşmaya hakkı vardır. O zaman da gönül koymaya , gücenmeye hakkın olamaz değil mi? Bunları sen biliyorsun ama ben “ bin bildiğin varsa bir daha bil ve iyi öğren misal sana yazılı anlatıyorum.
Sevgili dostum , güzel Kardeşim,
Bunları yaşadıktan sonra, yalnız kalma, dostluğu kitaplarada arama, sosyal medyadan güzel yazılar bularak okuma isteği daha da artıyor bende, orada yazılar hiç olmazsa otomotik tüfek gibi isteklerini sıralamıyor”Sus” demiyor, bir araya geldiğimizde bizi bırakıp sözde akıllı telefonları ile ilgilenmiyor ve istediğimiz kadar bilgi veriyorlar. Belki sevgi yok ama biz hissediyoruz. Sahte seviye maruz kalmaktansa duygusuz ama bilgili kitaplar okumak en güzel.
Sevgili dostum,
Bir de sık duyduğumuz şu sözleri daha sık duyar oldum. “Boşver sen okumana yazmana bak” Haydaa... Bunu sanki bende sen de bilmiyorsun da muhatabımız söylüyor. Sözde bunlarda alim ve kariyerli insanlar.. Okumak , yazmak güzel de arada da dostlar ile bilimsel olarak sohbet etmek gerekmez mi? Bu niyetle yaklaştıklarımız söz bulamayınca işte bunu söylüyorlar. Bunu da ciddiyetle yapıyorlar. İşte kitap okuma alışkanlığı olmayanların geldiği nokta ve komiklik.
Sevgili dostum,
İnternette okuduğunu, bir şey yaptığını bile paylaşamaz hale geliyoruz. Paylaştığımızda “Onu bana ver” veya “O’na verdin de bana neden vermedin” bencilliği , seviyesiziliği, güya öğrenmek istiyormuş görünme. Biz faydalanacağını bilsek zaten o istemeden hediye etmez ya da istediğinde onun içeriğini daha geniş anlatmaz mıyız ?
Sevgili dostum, anlayışlı Kardeşim,
Netice bir insandan bir şey isteyecekken bin defa düşünmek ve imkanı olmayan insandan varmış gibi istemek hem isteyeni hayal kırıklığına uğratır hem de istenilen insan “ veremedim , beni olduğumdan büyük sanıyor” diye üzülmesine sebep olur. Hem biz hem de muhatabımız üzülür. “İstedim de vermedi” diye bir de çevrene yakınmada bulunursan hepten gerçek dostları kaybetme riskine de girmiş olursun.
Sevgili dostum,
İşte durmadan istemek ama imkanı olduğunda vermemek “cimrilik” ve “bencillik” özelliklerini o insanda barındırmak demek. İsteyen insan bunun farkına varamasa da öyle bilinmesine ve tanınmasına sebep olur.
Sevgili dostum,
İçten gelen duyguların gerçekçi yorumlarla mektup şeklinde kağıda dökülmesi sonucunda işte bu mektup oluştu. Umarım ben yazarken, sen okurken dersler aldık. İnsanlardan bir şey isterken,o insanda yapabilecek kapasite ve imkan var mı diye daha iyi düşünürüz. Bu da bizim dostlarımız tarafından daha iyi anlaşılmamıza sebep olur.
Sevgili dostum , anlayışlı kardeşim,
İnsanlar kimden ne zaman, nasıl isteyeceklerini bilirse o zaman hayatları daha rahat olur ve sıkıntı çekmezler veya daha az sıkıntı çekerler.
Anlayana sivrisinek saz...