Seni sevmeye geldim oysaki öncem bir yitimdi ve yetim yüreğimde soluklanan ılık nefesinde hülyaların derin bir tevazuu da yüklü iken ansızın mısraların gazabına uğradım.
Maviydi tenim çünkü ben bir Şirin idim.
Gökte saklı iken tinim ve de somurtuk güneşe dönük yüzüm.
Hazan öncesi yazın da son güftesi Ağustos sıcağında saklı sevginin nüvesi.
Şimdimi arakladı kalp hırsızım.
Dünümden firar etti sonsuzluğun yankısı.
Ölümle sürtüşen bir melek ve hicap ötesi seferi gölgem:
Müdavimi olduğum ne varsa ve işte yola koyuldum gece öncesi.
Nemli isyanlar af dilediğim günbegün çözülen dizlerimin bağı oysaki ben sefil ve de sakil bir dizeye öykünmüştüm:
Mısralarla diktiğim gömleğim.
Ütüsüz sevgimle dilemmasında bilinmezin.
Kem gözlerden uzak olmayı dilediğim gel gör ki nazara geldiğim…
Sapla samanı ayıramazken şehirli kız.
Kombinin de suyunda saklı nice sır ve işte köylüm ve işte benim köyüm ve işte öykündüğüm çiçekler ve kırlar ve yazabildiğim kadar nice öyküm…
Bilumum hecelerde erken öten horoz.
Duaların nezdinde saklı naz.
Bir reçine dal; bir de kırık saz…
Az söze niyaz yüklediğim ve tek dilediğim Rabbimle aramda saklı.
Sundurmam.
Balkon sefam.
Kırık cam.
Kırgın hicran.
Kitaplardan taşan neler neler yoktu ki?
Bir ömrü tükettiğim bir de günü öğüttüğüm.
Bir hacim ki hatmi çiçeğinin kokusu.
Bir hiciv ki yalnızlığın dokusu.
Yer gök benim.
Yârim ve yâdım ve duyulmaz iken sesim.
Gözüm kapalı sevdiğim sevdiceğim.
Kasanın anahtarı derinde kıyametin habercisi bunca kinin ve nefretin sebebi ne ola ki beşerin de eksik olmaz iken isyanı ve küfrü, o zehirli ve uzun dilinde…
Gel gör ki: ben sevmeye geldim.
Gel ya da gelme:
Düşenin dostu olmasa bile yok mudur sahiden de elinden tutan biri?
Bense dimdik ayakta seferi gölgelerin yosun rengi gözlerinde saklı hatmi çiçeği…
Göğün neferi o kuş!
Yerkürenin sahibi belki de son d/okunuş!
Hazan öncesi, hazzın güncesi hüzne biat bir sesin kayıp notası ve sol anahtarında saklı sağdıcımın solgun teni en solda soldan sağa sağ çıktığımız iken de kabul görsün yeter ki verdiğimizi her haklı savaşta.
Zemheriler zehir.
Konfetilerse coşkulu:
Ne de olsa ben sevmeye geldim seni ve sizi.
Siması tanıdık o yabancı.
Yakın bildiğim ise yalancı bir dostu baş tacı etmemin ertesi yadında dünün yârin de yüreğindeki sancı aşkın kuytusu, yalanların gayya kuyusu…
Tebessüm ehli bir niyaz.
Aşkın yakın tanığı elbet yürekten eksik olmayan naz.
Şimdimde ve yarınım kefil olduğum kadar sevmelere doyamadığım bir sancı ki doğum öncesi bir sanrı ki aşkın mutlu güftesi ne de olsa mutlu aşk yok, be hafız yine de yine de…
Ben sevmeye geldim seni…