Magrib Şark’a karışır!

Yüzümü nereye dönsem seni görürem;gözlerindeki karanlık ürkütür beni
tenimi nereye sürsem;seni duyaram;dudaklarındaki çizgiler,acıtır teni
elif bilsem secdeye dururam;duasız yakarışlar,avutur beni
vay beni..

dedi gözleri bala çalmış karakedi:
kınalar kurumuş;rastık dökülmüş;kaşlar bozulmuş,
serseri bir telaş gezinir,sokakta şimdi..
dert ile yola çıkan dermanın bulur;ser ile karşı duran,fermanın bulur
bin kaş,bir göze vurulur,açılın hanlar,kapılar dar gelir bize
yıkılın duvarlar,zindan zor gelir dize..
dedi tüyleri zamana yenik serserikedi

Magrib Şark’a karışır; şimal cenupta buluşur, evren cunuplaşır!
yüz sancım ol dermana yaraşır,açılın ummanlar,çöl kuru gelir söze..
dedi sustu karakedi

kybelesi kıbleye dönüşür;imanı bin bilinmez sevdaya
dudağı karataşla öpüşür,kabesi bende olanın
yanağı narla sevişir,ateşi serde olanın...
dedi sokağın orospu kedisi

parladı bir kez daha,güneşi kızgın kiremit tarlasında içen karakedinin
sıcakladı tüyleri,kanlandı biti,kuyruğu dikenledi
bir zıpladı ki sorma gitsin;
soluklandı;zilin,şalın,vede gülün ülkesi endülüsün
kahyası nede yahyası olmak istedi
orada gördü.batının doğuya ayran,güneşin aya hayran oluşunu
birin sıfıra muhtaç;simyanın kimyasal duruşunu
pusulasız gecede deryanın,altun tasa sığışını
ipek mendille gelen,zencefil gülüşünü
doğurgan doğunun,savurgan batışını
hep orada gördü;sordu,kimdir bunun anası;danası,düvesi...
iki ihtiyar kıtadan doğan bu tosuncuk;çarkı medeniyyet
şimdi hükmeder sanır sanrılarıyla,sarsılır,kasılır

kasım kasım kanlanır;batı batı,kasımpatılaşır..

doğu;uzağı,ortası,yakınıyla hesaplaşmadan
kangrean olmuş yarasıyla,kasaplaşmadan
okuyup yazıp kitaplaşmadan;yoğrulur kardeş kanıyla
yıkılır ince yalanıyla,arafat’a fırlattığı taşıyla
yakılır dini imanıyla;asırlık neft saltanatıyla
sağılırda gider;yığım yığım yığılırda söner..
dedi karakedi

Gaza’nın yanık et kokusuyla yıkanarak;tarihsel düttürüden sakınarak
kahve falına takılarak;muhittin arabiye öykünerek
hallacı mansurla;aynı tende,derim dirim yüzülerek
tebriz’in güneşiyle aynılaşmadan vardı Kum’a
Humeyni’leşmeden,Hayyam’laştı;bir kadeh şarapda Yunus’laşarak...
Yunuslaş breh Yusuf!
Diye bastı narayı karakedi

ürktü kendi sesinden;iri yarı kisvesinde
gölge yapan fesinden.irkildi
bir şimşek yardı göğü;bir dudağı yerde
diğeri,arşa yükselen iğde dalında bir dilberdi
hurma dokularıyla,kediler sokağına damlayan..
kahve kokularını bastırdı;tömbeki;kına kına
acem halısı gibi yayıldı karakedi,çamur sidik kokulu yola..
ağzı mestane;gözleri han kapısı,sefalar getirdin dedi
ve
yuttu dilini;yutkunamadı,damağında,dünün yarası..
susmak ne demek,zamansız
sırası gelen çekilir hesaba
sırası gelen kurban olur kasaba
sırası gelen cehenneme kütük;cennete saz olur
tüyü yolunan kaz olur,kaz
sevdalanan deli gönlün mayası kabarır
gözü kararır;başı döner,sözü azalır,susar
bu devran böyle acılı,şöyle sancılı gitmez
ezberi dilinde toz olur...
tarihsel öyküye ilham veren,karaben çözülür!!
karagöze kilitli göz süzülür,üfürük tükenir
ve büyü bozulur
büyücü karakedi,sokaktan kovulur,kedisiz sokakta
düzen bozulur,düzen,düz, dürzü !

Volkan Kemal

Bu öykümsü, tarihsel şiirsellik, düzene çomak sokan düzensizlere adaklanmıştır.

Merakla okuduğum kitapları ile "gerçek" tarihi bana kavratan, resmi tarihi sorgulatan değerli siyaset bilimci ve tarih profesörü Mete Tunçay dün (18.8.2025) aramızdan ayrıldı..Kendisini saygı ile anıyorum.
*
Bu yazıyı yazmamda bana ilham kaynağı olan değerli yazar
Edward Said ‘in(1935-2003), Oryantalizm adlı yapıtını size tavsiye edebilirim:
KAYNAK: Edward W. Said - Şarkiyatçılık(Oryantalizm), Metis Yayınları.pdf www.academia.edu/36765425/Edward_W_Said_%C5%9Earkiyat%C3%A7%C4%B1l%C4%B1k_Oryantalizm_Metis_Yay%C4%B1nlar%C4%B1_pdf