Varoluş
Bu tanrı allahsız, bu gökyüzü çalıntı;boyaları dökülmüş bir tuval…!!
ebemkuşağı sırılsıklam akıntı;bu güneş ses vermiyor,altun tozları savruntu
yıldızlar ormanlaşmamış,bulutlar kısır;yağmur değmemiş kiremitler
alev kızılı,damlardan sarkıyor karanlık;buz tutmuş saçaklar,korku var,korku
apoletli sorgu,darağaçlı sergi var;sokaklar çıkmaza çıkıyor;sararmış ışıldaklarda,kedi gözü
bu dizeler alıntı,bana ait değil elim; üç noktaya serilmiş gözüm
sözlerim erimiş,elma şekeri;dilim kurumuş bir pınar,yatağımda soğumuş düşlerim;tenim ele gelmiyor;parmaklarım uç vermiyor
sabahlaşmaz gecelerim;hecelerime sığmıyor ;düşlerim kapı çalmıyor
yıkılıyor,yıkıntılarınla kurduğum,dünyam benim: sözün özü !!

bu yürek benim değil,korkak;bu damar arlaşmamış,dar
sidik kokuyor hücrelere inen koridorlar…!
insan derisinden yapılmış koğuşlara,sığınan ben değilim
dişleri tırnakları sökülen,kemikleri dökülen ben;çözülen o
bir paket cıgaraya,düzülen o,düzene son halka..!!
filistin askısında sızan,kan benim değil;benim değil itirafçıların ağıdı
senin yüzün neden sarardı böyle;neden indin,ölüm çukurlarına
yanaklarından kan sızıyor;dudakların bıçak sırtı;acıma söyle,çek tetiği
kurşun kemiğe saplanmadan duyulmaz acısı
için için yanar,asırlık ateşin,küllenmiş közü…
Demire verilen su benim değil;çelikleşmedi direncim benim…
yalana saplandı ayaklarım,ellerim kara çamur!!
duaya durmuşuz,keşkesiz yürüyoruz omuz başımız tutuk, dilimizde nutuk!!
yerin dibine iniyoruz bereber; derbeder…!!
bu son galeri,vuruyoruz kazmayı,kürekleşiyor ellerimiz…
açlık sınırındayız,ses ver,susma;denizin altında geziniyor kulaklarımız
kara elmas parlıyor cam gibi;grizu patlıyor,an gibi
gelip geçiyor,gözüm önünden,geçmişe dair ne varsa,yokoluyor
kömürleşiyor yaradanın sözü..!

bu yaşam bana ait değil; sevmeler sevilmeler bana yabancı…
benim değil yaşadıklarım; yaşanmamışlığa taktım ben kafayı…
arsız ,obur,savruk,kavruk…tutkularım dizginsiz,utkularım sorgusuz
yargılarım edepsiz,algılarım körelmiş;doyumsuzum,doyumsuz
tüketmişim bana dair nem varsa;üretmişim yalan dolan talan
tümden gelip,tekile gidiyor,tekliyorum;dünya fır dönüyor başım üzre
benle başlıyor her sözüm…bana bendeleşiyorum,bensiz benliksiz
kim takar ki,kimi,kimliksiz;tükeniyorum,tükeniyorsun
tükürük hokkası olmuş,yüzünü kutsuyorum,kutsuyorsun,kutsiye!!!

bu ölmeler bana ait değil;bu sela getirmeler;bu çarmıha gerilmeler
bu idam mangası;bu hedef tahtası;bu mangaldaki kül,bu toz duman
bu yokolmalara sığınamazsın;bu kaçışları kovalayamaz
bu sonlamaları noktalayamazsın;bu unutulmaları içine sindiremezsin
bu susmalara mana veremezsin;bu varoluşu inkar etmedikce…!


Volkan Kemal

1 Mayis 2009

Bu şiirsel düttürü, inkarın inkarına sığınanlarasefaletin felsefesini baştacı edenlere adaklanmıştır...
Nedendir bilmem.