Sayfa sayısı: 206
Eva Yayınları
Birinci Basım: Nisan 2024

KONUSU: İnsanın özünü ararken yaşamı; bir neyin yolculuğuyla anlatır.

KİŞİLER: Ney Ustası,yazarın kendisi ve aile çevresi.

ZAMAN VE MEKAN: Yazarın doğumla başlayan ve şu ana kadar geçen zaman dilimi anlatılmaktadır.
Gaziantep,İstanbul ve İzmir’de devam eden manevi bir yolculuktur.

ESER HAKKINDA DÜŞÜNCELERİM:

Yazar, eserine sıcak bir Gaziantep gecesinde taş evin üzerine doğacak olan güneşin ve doğumun; sancılı sürecini anlatarak başlar.Doğumla birlikte ayrılığı ve kopuşu bir yaşam döngüsü içerisinde ele alır.

Cangül Soydemir’in en başından başlayan hayat çeperinin şu ana kadar yaşadığı olaylara tanık olmaktayız.Samimi bir dili ve eseri okuyunca insana dinginlik veren bir üslubu vardır.Gaziantep’ten başlayan, İstanbul’a uzanan ve Urla’da devam eden bir yolculuğa çıkarız adeta.
Bu manevi bir yolculuktur.
Ney’in ,Ney Ustasının ve yazarın yolculuğu…
Bu manevi yolculuğa çıkmak isteyenler için ;
“Bir De Neyden Dinle”

ALINTILAR

“Birbirini doğuran bu kadınlar, bir yaşamı rahminde taşımanın umudunu,sancısını,heyecanını bilirler.” (s.16)

“Ebe, yaşamla ölüm arasındaki ince çizgiyi biliyordu.” (s.17)

“Ney feryatsa ben o neyin feryadını içimde hissediyorum.” (s.18)

“Hani denir ya; göle atılan bir taş gibidir ilk nefes alış. Öyle sanırım. O taşın gölde bıraktığı, gittikçe büyüyen dairesel dalgaları gibi yaşam da büyür,genişler,genişledikçe gölün sularına karışarak belirsizleşir.Benim yaşamım bir gölden ziyade, doğumun da bunda etkisi var sanırım, fırtınalı bir denizdi,oraya o taşı kim attı bilmiyorum. (s.19)

“Feryadım ve şikâyetim var ayrılıktan yana.” (s.19)

“Ney Ustası: Maneviyat kendini gizler,kalbini gerçekten açana kendini açar.” (s.21)

“İşte tam oralarda, enstrüman satan dükkânların arasındaymış o Ney Ustası’nın yeri.Küçük bir dükkânmış, öyle dediler. Çeşit çeşit neyler satılır ama daha çok ustanın sohbetine gidilirmiş.Dükkânın kapanış saati yaklaşınca manevi nefes almak isteyen yolcuların uğrak yerine dönüşürmüş orası.” (s.22)

“İnsan bu bedene düştüğünde, için için yuvasından ayrılmanın ateşiyle yanar.Ayrılık acısıdır bu.Feryat eder içteki özü.” (s.25)

“Anlamlandıramadığım bir ayrılık treni geçiyordu içimdeki karanlık tünelden.” (s.25)

“Bir tünel açmalısın içindeki ışığa.Aslında o içinde zaten sen görmüyorsun. Karanlıkla savaşma, içindeki ışığı aç, açtığında karanlık zaten yok olur.” (s.25)

“Yaşam, başlangıçlarla bitişlerin iç içe geçtiği döngüler hikâyesi. Her ayrılık aslında o ilk ayrılığın acısını tetikliyor.” (s.33)

“Ney Ustası: Her şey hiçliktedir.” (s.35)

“İnsan kalbinin içine düşer.” (s.49)

“Ölünce insan,kalbinin içine düşer.Kalbin içi nasıl, hiç düşünüyor musunuz? İlahi aşk acısıyla hiç yandınız mı?” (s.50)

“Kendi kalbimin içine düşmek bana yol gösterecekti.” (s.51)

“Binbir Gece Masalları gibidir dünya yaşamı.Her yeni hikâyeyle seni biraz daha oyalar.Aslında kandırır çünkü her masaldan sonra büyük ödülün geleceğine inandırır seni.” (s.61)

“Yuvaya dönüş sancılıdır,” diye devam etti. “İçindeki öz her an aslına dönmek, yeniden buluşmak için fırsat kollar.Ama insan ısrarla daldan dala atlar.Nefs kördür, kendi menfaatini bilmez. Oysa hep aynı yeri kazımak gerekir. En derinden su çıkarmak için ısrarla,disiplinle, inançla aynı yeri kazımak gerekir. Aslın en derinde, hasretle bekler.” (s.63)

“Aslından uzak kalan kişi, gene buluşma zamanını arar.” (s.67)

“Ben her toplulukta ağladım, inledim; iyi hâllilerle de eş oldum, kötü hâllilerle de.”
(s.81)

“İnsan olma yolculuğu, içinde feryatları,acıları ve sırları barındıran bir zincirleme yol gibi, kökü nereye gidiyor kestirmek zor.” (s.85)

“Ney Ustası: Zaman geçtikçe hayal perdesi açılır, gerçek suretler ortaya çıkar.”
(s.87)

“Herkes kendi zannınca dost oldu bana; içimdeki sırlarımı ise kimse aramadı.Benim sırrım, feryadımdan uzak değil, fakat gözde kulakta ışık yok.” (s.93)

“Ney Ustası: Ruh ince ipek kumaştır, bedense üzeri çivilerle dolu tahta” (s.99)

“Maneviyat aşk yoludur” der ustam. O gün de bunu anlattı. “Daha karşı cinsle aşkı tadamamış birisi, nasıl ilahi aşka talip olabilir ki, “ dedi. “Yanacaksın, yandığını belli etmeyeceksin.” (s.109)

“Özünü arar insan, bir diğer parçasını.Ancak tamamlanırsa içindeki boşluk dolar. İçteki özün önü kapalı kalın perdelerle örtülmüştür.” (s.131)

“Ney Ustası: İlahi okyanusun içinde birbirine bağlı damlalarız biz…” (s.193)

Seher Uslu
Edebiyatameftuun