Çığların çağ atladığı bir zamandayız.
Sözcükler pişekar ruh ise güncellenmeyi bekliyor.
Kafa kafaya verdiğimiz günlerinse çok uzağındayız hicvinde ömrün hicretinde sevginin, mağdur gözlerin üstünde saklı k/aşın dahi suç olduğu zamanlardan geçiyoruz.
Minare çoktan çalındı ve kılıfı sadece bir bahane:
Bana neci zihniyetlerin efkârlı dumanlarına da paye vermeden ve işte sevginin hem izini hem gizini sürüyoruz.
Lanetin gölgesinde büyüyen günahlar.
Sözcüklerin merdiven altı sürmenaj olmuş yanlışlardan ve yalanlardan…
Ah, keşke ve keşke almasaydık payımızı.
Öldürücü güdüler durağı.
Umudun dik direği ve rüzgârında dalgalanan illa ki umudun illa ki inancın bayrağı.
Bir safsata imiş meğer dünde kalan nice insan.
Sevdiğimiz kadar da koşullandığımız…
Saymak adına sondan başa değil delice saydığımız nerede ise koca cihan: sevgiyle baş koyduğumuz yolda saygın ruhlara duacı ve sevgiyle baş koyduğumuz yoldan da yok iken dönüşümüz…
Gözlerim ne dolu ne de sıradandır ruhum.
Dolgun başaklar gibi başımı öne eğdiğim yüce Rabbin mekânı sadece O’na kavuşmak iken tek isteğim lakin henüz vakit erken nasıl ki kendimden gitmedim nasıl ki hayallerimin uçuşan peçesinde saklıdır benim gönlümün ve yüreğimin rengi.
Tozpembe bilmişken devranı…
Geçtiğim zamanlardan saklı iken yüreğin rahvan atı.
Ata mirası ismim.
Ata mirası soy ismim.
Ata mirası tüm doğrularım nasıl ki kulağıma küpe vazgeçişlerim lakin izini sürüyorum hayatın kaderle dolu dolu kederin yüzölçümünde saklıdır ruh ikizim elbet kalemimle muteber bir sevgiye kanat açtığım ve İlahi Aşkın ateşinde yanık kokan şiirlerimle yandığım kadar da pişeceğim Allah sevgisiyle.
Muhtırası verilmiş bir kere duyguların.
Bam telimden dahi taviz vermediğim.
Basılı tuttuğum o kayıt tuşu ve işte sevgiyle eşleşen mizacımda dökümlü eteklerinde kayan yıldızların hele ki yok mu o mahşeri kalabalığı yalnızlığın…
Esen hoyrat rüzgâr.
İmbat gecelerinde yine çektim İmdat kolunu ve ruhuma yağdı kar ruhuma yağdı nur ruhumdan ötesi yalan acımla depreşen iç sesim:
Kaleme kuvvet mademki…
Ve işte gücüme güç katan İlahi Kudret nasıl ki neşri duygularımın nasıl ki nesri yazdıklarımdan da öte yazmakla mükellef lakin yazmaya doğru yol aldığım varsın olsun yazmadıklarımdan da sorun beni.
Al yazması göğün.
Bayrak kırmızısı akan kanımın.
Şahidim Mevla.
Şehit düşmeliydim aslında ben vatanım uğruna lakin verdiğim mücadele de saklı Allah katında.
Ölümün adını dahi anmıyorum.
İkaz edildiğim değil ibraz ettiğim ve imha etmek adına yüreklerde saklı kini ve nefreti ve işte sevgiyle ve işte umutla ihya olmanın adı iken hayata tutamağım sadece dualarım sadece kaderim sadece umudum ve delicesine yanan yakaran Kalemim bense dik kale duvarları arasında baş eğmişken Rabbime başım da dik iken hayatın her cephesinde…
Son sözü söyleyecek olandır elbet İlahi Adalet vuku bulan günün vuku bulan hüzün coğrafyasında saklı güdülerin esintisi ve emaresi İlahi Aşkın büyüklüğü ve hicreti yeter ki yüce Rabbim aratmasın günümü…
Deş rengini bir kez daha.
Şehvetli ruhlar sokağından yok mademki dönüşün sadece arın sadece kutsansın sevgin kural dışı yalnızlığın yeter ki onansın:
Bir manivela iken kazdığın tünel varsın geciktir kaçışını bedenden izafi kuramlarda asılı seyyah gölgelerin okuduğu martavalı da masal niyetine dinle ve bin bir gecenin reveransı ile nasıl ki boynun kıldan incedir Allah katında varsın inceldiği yerden kopsun bu yalan düzenek varsın kanat aç rüzgâra hele ki bekleyişin ç/ağrısında sevdiklerinle dolu iken için ve işte en sevileceğin Makama çıksın tayinin:
İlahi Aşkın her zerresinde çiğnediğin lokmaları bahşedene duyduğun şükrü hep saklı tut varsın geçmesin kursağından saf sevginle bütünleştiğin evrenin her komplimanında varsın sana insanlar ayırmasın buyur edileceğin bir masa varsın olmasın ne de olsa sen bir masal kahramanısın:
Ütüsüz sevginde.
Sevdiğin kadar gözünü kararttığın ve kimse artık göğünü ve hayatını karartan içine girdiğin cendereden çoktan kurtuldun hem:
İnancın gücü.
Aşkın İlahi dokusu ve de:
Dokunulmazlığı varsın olmasın yüreğinin varsın sır dolu aynalar çatlasın yeter ki zikrini fikrine eş değer tut ve eşelediğin toprağın üstünde kalan tozuna toprağına bu ölümsüz sevginin adaklar atansın da sözcüklerin dinmez vardiyasında varsın uyumsuz addedilsin sevgi dolu varlığın.
Bir cihat ise süregelen.
Ve işte sensin sen acının ve sevginin adına tetiği çeken.
Kurmaca hayatlar değil.
Kurgu sevgiler hiç değil.
Kutsalın izinde saklı.
Varsın olsun kuram dışı addedilsin sapladığın hançer nasıl ki ruhunda saklı, beden de elden gitmeden sakladığın kadar sükûnetini ve sevdiğin kadar yağan rahmeti ve işte iz düşümü kâinatın nasıl ki solunla yattın solunla kalktın nasıl ki tutuklu bıraktılar seni solunun uğruna hep de baş koyduğun tüm sevdiklerin adına.
Bir rengi var mıdır sahi, sair duygunun güvertesinde ve mademki geminin hem kaptanı hem miçosusun uğurlar olsun dünde kalanlara ve adını da umut koy bundan sonraki hayatının…
Allah var gam yok mademki…
Meylettiğin her gün ve aldığın her nefes için yeter ki saklı tut rotanı aşkla ereceğin hidayetinde b/eşiğinde asılı kaldığın kadar da hüznün eşliğinde…