Bir sabah Yozgat meydanında büyük bir kalabalık toplanmış. Sahneye şık ceket giymiş, hayatında hiç giymediği bir de köy şapkası takarak yürüyen Zottirik adında birisi çıkmış. Elinde mikrofon, ağzında baldan tatlı sözler.

– “Saygıdeğer Yozgatlılar!” demiş, ellerini havaya kaldırarak.
– “Beni başkan seçerseniz, size yılda üç hasat, uçan traktörlü tarlalar, ceviz büyüklüğünde çilekler ve her haneye özel gölet sözü veriyorum!”
Kalabalık bir anda alkışa boğulmuş. Kimisi “Bravo!” demiş, kimisi “Bu maymun iş bilir!”demiş.
Zottirik sahnede devam etmiş:
– “Ayrıca her eve bedava keçi, her çocuğa uçan bisiklet, her tavuğa altın yumurta eğitimi vereceğim!”
Yozgatlılar şaşkın ama umutlu. Herkes bir anlık hayale kapılmış. “Acaba?” diye düşünmüşler.
Fakat yaşlı bir teyze dayanamamış:
– “Evladım, sen bunları nasıl yapacaksın?”
Zottirik hemen şapkasını düzelterek:
– “Detaylar sonra! Önce beni seçin, sonra detayları konuşuruz.”demiş.
Seçim günü Zottirik’in afişleri her yerde:
“Zottirk varsa, sorun yok!”
“Bir şapka, bin çözüm!” İşte size uçan traktör. Her eve birer uçan traktör sözü veriyorum demiş.
“Yozgatlılar! Artık toprakla uğraşmak yok! Dağları aşan, çamura saplanmayan, doğrudan havadan sürüm yapan traktörler geliyor!”
Kalabalıktan bir uğultu yükselmiş;
– “Uçan mı dedin Zottirik ?”
Zottirik gururla devam etmiş;
– “Evet! Beni tekrar başkan seçerseniz, her çiftçiye birer uçan traktör vereceğim. Sadece tarlayı değil, marketi de, misafirliği de havadan yapacaksınız. Tırrr diye gökyüzüne çıkıp zırrr diye ineceksiniz!”
Gençlerden biri sormuş;
– “Benzinle mi çalışacak bu?”
– “Hayır! Rüzgârla çalışıyor. Rüzgar yoksa… ben üflerim!” demiş Zottirik.
Köylüler gülmekten kırılmış ama bazıları hâlâ ciddi ciddi inanıyormuş. Hatta Hüseyin Amca evinin çatısına rampa kurmaya başlamış, “Traktör buradan kalkar,” diye.
Zottirik oyların çoğunu almış. Başkan olmuş. Ama ertesi sabah ne traktör var, ne çilek büyümüş. Tavuklar hâlâ normal yumurtluyor, keçiler de hâlâ komşunun tarlasına kaçıyor.

Köylüler toplanmış, Zottirik’in evine gitmişler. Zottirik ise bahçede uzanmış, üzüm yiyor.

– “Yaa… Şey… Projeler yolda. Gökyüzündeki bulutlar biraz geciktirdi…”
Ama artık kimse inanmamış. Ve o gün, köyde yeni bir deyim çıkmış:

“Şapkası var diye her Zottik’e oy verilmez!”

“Uçan traktör bekleyenin tarlası boş kalır!”