Bazen ayna değil de
bir çift göz düzeltir yanliş yanlarını insanın
böyle yapma,  deyişiyle değil de hani..
susup da başka yöne bakışıyla..

Mesela,
çakıl taşıyla oynarken
birden durup elini geri çeken bir çocuğun hali gibi.
Hiçbir şey demez, ama sen anlarsın
yanlışlık o taşta değildir..
senin dokunduğun yerlerde bi yerde..
... ...



Bazen sesin tonu değil de
cümleyi yarıda bırakış anlatır her şeyi.

Mesela,
Göğe doğru yükselirken
birden susan bir martı gibi.
Sözünü rüzgara teslim eder..
ve sen bilirsin ki
o çığlık tamamlammadı..
çünkü içinde fazlası var...
... ...


Bazen dediği bir şey yok gibi ama, icinden gecenlerin
Golgeleri yansir kirpik diplerine

Mesela,
Gün batarken cam kenarında duran bir fincan çayın
buğusuna düşen hafif bir gölge
Ne tam görünür ne de yok olurr..
Ama oradadır aslında
varlığını sadece ışığın kırıldıgi yerden anlayabilirsin...
... ...


Bazen sustuğunda bir şey demedi sanırsın
O sessizlikle seni yeniden çizer...

Mesela
Ressamın tuvale bakarken
fırçayı elinden bırakip
Bir süre hiçbir şey yapmamasiyla
resmin kaderinin degismesi. Ve
Sonra anlarsın..ki
renkler sustuğunda şekil degisir...

...

Hiç bağırmadan
sadece artık aynı yerden gülmemeye başlarsın..

Mesela,
Aynı şeye bakıp,
farklı hissetmek gibi
Film izlerken
Senin gözlerin dolarken
onun  patlamış mısır uzatması
Film aynı ama onlar ayni hikayede değilll..



Bir gün kelimesiz tartışirsin..
ve en çok o gün kırılırsin...

Mesela
Okunmadan
Görüldu bile olmamak  ..
o kadar yok, o kadar hiçsin ki
Görmezden gelmek fazla gelir hani..


...


Gözlerinin sevgi b’akışında yüzde yetmis eksilme vardır

Mesela,
Arka planda çalan ritmi uyumsuz
Sarki gibi
Sessiz çıkan rüzgar gibi
Bir ağacın sonbaharda  yapragini birakmasi gibi
Düşersin dalindan gözünün..sessizce...