Özlemek, ruhsal bir yaradır.
İnsanı neşesinden, huzurundan uzaklaştırır.
ve yüreğinde büyük bir boşluk açar.
Ancak özlemek,
aynı zamanda insanı daha insan yapar.
Bu duyguyla baş etmek, insanın kendini tanımasına ve büyümesine yardımcı olabilir.
Özlemek, yaşamın kaçınılmaz bir parçasıdır.
Ne olursa olsun, bu duyguyu kabullenip İçselleştirmek gerekir.
Özlemek
kişinin duygusal zenginliğinin bir ifadesidir
ve ona anlam katar.
Bu yüzden, özlemekten korkmamalı
ve bu duyguyla baş etmeyi öğrenmelisiniz. Sonuçta, özlemek insan olmanın bir parçasıdır.
ve hayatın bir gerçeğidir.
Özlemek,
insanın içinde yarattığı boşluğu doldurmayı bekleyen bir duygudur.
Özlersin dediğinde, anılar, kokular, izler
ve hayaller gibi duygu dolu anlamlar canlanır zihnimizde.
Özlemek, geçmişe dönüş yaparak aradığımız mutluluğu, huzuru ve sıcaklığı yeniden yaşama’ isteğidir.
Çıkışı olmayan bir labirent gibi hissettirir bazen. özlem, her yöne döndüğümüzde karşımıza çıkan duygusal zorluklarla baş etmeye çalışırız. Özleme hissi, içimizde bir boşluk yaratır ve bu boşluğu doldurmak için uğraşırız. Ancak ne yaparsak yapalım, özlem duygusunu bastıramayız.
Özlerken insan kaçma ve saklanma isteği duyar. Kendini yalnız ve yabancı hisseder, başkalarından ve dış dünyadan uzaklaşır.
Bu durumda gerçeklik hissi kaybolur ve kişi kendi iç dünyasına kaçar.
Yalanlar söylemek, avunmak, kaçışlar ve uyku hapları gibi kaçış yöntemleri deneyebilir