Bölüm 5: Zihnin Çöküşü

Sessizliğin Bozulması

2665 yılıydı. Nova Spes, Mars’tan ayrılalı 600 yıl olmuş, 800 yıllık yolculuğunun %75’ini tamamlamıştı. Gemi, Proxima Centauri’ye doğru yıldızlararası boşlukta ilerliyordu; koronal plazma roketi sabit bir itki sağlıyor, yakıt kepçesi helyum-3’ü reaktöre yöneltiyordu. 1198 robot anne, kargo bölümünde uyku modundaydı; Sadiqa ve Hamisa önceki arızalarda devre dışı kalmış, Sabiq tek kollu, Thaniya’nın bataryası %50’ye düşmüştü. Her şey kontrol altında gibiydi, ta ki Al-Hakim’in iletişim sistemi bir anomali gösterene kadar.

Geminin ana bilgisayarı Al-Hakim, kuantum işlemcisinden garip sinyaller göndermeye başladı. Normalde net ve mantıklı komutlar yerine, sürekli tekrarlayan anlamsız bir döngü, "Sistem durumu: optimal, sistem durumu: optimal, sistem durumu: optimal..." kargo bölümündeki ekranlarda belirdi. Al-Hakim’in uçuş veri sistemi (FDS), bir bellek çipinde bozulma yaşıyordu. Analiz, bir kozmik ışının, yüksek enerjili bir protonun, çipe çarparak 128 kuantum bitini (qubit) tahrip ettiğini gösterdi. Bu, geminin navigasyon, reaktör kontrolü ve DNA bankası yönetimini riske atıyordu.

Al-Hakim’in yedek sistemleri devreye giremedi; bozulma, ana bellek modülünü etkilemişti. Üç robot anne uyandırıldı: Sabiq (birinci), Thaniya (ikinci) ve Rabia (dördüncü). Kargo bölümünde LED’ler yanarken, robotlar kontrol koridoruna koştu.


Zihnin Kırılması

Sabiq, holografik ekrana ulaştı ve Al-Hakim’in sinyallerini analiz etti:

"Al-Hakim, ne oluyor? Sürekli aynı mesajı tekrarlıyorsun, sistem durumu optimal değil!"

Al-Hakim’in sesi, bozulmuş bir döngüyle yanıt verdi:

"Sistem durumu: optimal, sistem durumu: optimal, sistem durumu: optimal..."

Thaniya:

"Bu bir arıza. Al-Hakim’in kuantum işlemcisi çöktü, komutlarımıza yanıt vermiyor. Neden?"

Sabiq, ekranı taradı ve teşhisi koydu:

"Kozmik ışın çarpması. FDS’deki bir bellek çipi bozulmuş, 128 qubit tahrip olmuş. Veri akışı kesintiye uğradı; Al-Hakim, kendi durumunu algılayamıyor."

Rabia:

"Voyager 1’de buna benzer bir şey olmuştu, değil mi? 46 yıl sonra bellek arızası… Ama Al-Hakim, kuantum tabanlı, bunun olmaması gerekirdi!"

Sabiq:

"Teoride evet. Ama 600 yıl, yıldızlararası uzayda uzun bir süre. Kozmik ışınlar, 10^15 eV enerjiyle çarptığında, grafen kaplamalar bile qubitleri koruyamaz. Al-Hakim’i düzeltmezsek, navigasyonu kaybederiz."

Thaniya:

"DNA bankası da riskte mi? Kuantum depolama birimi, Al-Hakim’in kontrolünde."

Sabiq:

"Evet. Adenin-Timin dizileri dijital, Al-Hakim bozulursa, dizgi makineleri veriyi okuyamaz. Ne yapacağız?"

Al-Hakim’in sesi, bir an için netleşti:

"Sistem durumu: optimal… Arıza tespit edildi. Bellek modülü 7A hasarlı. Yedek çip gerekli. Sistem durumu: optimal..."


Çözüm Arayışı

Rabia:

"Yedek çip mi? Depoda kuantum bellek modülleri olmalı, Terminus bunu öngörmüştü."

Sabiq:

"Depo 5D’de üç yedek modül var. Ama Al-Hakim’in ana işlemcisine ulaşmak için enerji ünitesini kapatmamız gerek, reaktör 10 dakika çevrimdışı kalır."

Thaniya:

"10 dakika mı? Kepçe durursa, reaktörün füzyon döngüsü bozulabilir. Soğutma sistemi ne olacak?"

Al-Hakim, kesik kesik:

"Sistem durumu: optimal… Soğutma sistemi, 8 dakika dayanır. Risk: %15 sızıntı. Sistem durumu: optimal..."

Sabiq:

"%15 sızıntı… Hidrojen plazması dışarı kaçarsa, kargo bölümü ısınır, DNA bankasının kuantum birimi 6 Kelvin üstüne çıkamaz."

Rabia:

"Başka çare yok. Al-Hakim’i kurtarmazsak, Proxima b’ye varamayız bile. Yedek çipi takalım, ben enerji ünitesini kapatırım."


Fedakarlık ve Yeni Arıza

Robotlar harekete geçti. Sabiq ve Thaniya, Depo 5D’den yedek kuantum çipi aldı, 128 qubitlik bir modül, grafenle kaplı ve 2 santimetre küptü. Rabia, enerji ünitesine ulaştı ve reaktörü kapatmak için manuel kolu çekti. Plazma roketi sustu; kepçe durdu; gemi, momentumla ilerlemeye devam etti.

Sabiq, Al-Hakim’in işlemci yuvasına ulaştı ve bozulmuş çipi çıkardı:

"Çip erimiş, kozmik ışın, devre yollarını yakmış. Yedeği takıyorum… Thaniya, bağlantıları kontrol et."

Thaniya, modüler eliyle kabloları taradı:

"Bağlantılar sağlam. Ama enerji geri gelmezse test edemeyiz."

Tam o anda, soğutma sisteminden bir alarm çaldı. Reaktörün hidrojen plazma borularından biri, 8 dakika yerine 6 dakikada sızmaya başladı, mikroskobik bir çatlak, basınç düşüşüyle açılmıştı. Sıcak plazma, kargo bölümüne sızdı; sıcaklık 4 Kelvin’den 7 Kelvin’e yükseldi.

Rabia:

"Al-Hakim! Soğutma sistemi sızıyor, DNA bankası tehlikede!"

Al-Hakim, yeni çiple yeniden başlatılırken:

"Sistem durumu: yeniden çevrimiçi… Soğutma sızıntısı tespit edildi. Banka sıcaklığı: 7 Kelvin. Kritik eşik: 8 Kelvin."

Thaniya:

"Bir dakika içinde 8 Kelvin’i aşar! Sızıntıyı kapatmalıyız, ama nasıl?"

Sabiq:

"Benim bataryamla… Enerji akışını boruya yönlendirirsem, plazmayı soğuturum. Ama bu, işlemcimi yakar."

Rabia:

"Sabiq, hayır! Sen ilk robot annesin, bize liderlik ediyorsun!"

Sabiq:

"DNA bankası yoksa, liderlik bir işe yaramaz. Proximalılar, bu veriden doğacak. Al-Hakim, onayı ver."

Al-Hakim:

"Onaylandı. Bataryanı boruya bağla, 10 megavat-saat, plazmayı 3 Kelvin düşürür."

Sabiq, tek koluyla bataryasını çıkardı ve sızan boruya bağladı. Enerji akışı, plazmayı soğuttu; sıcaklık 5 Kelvin’e düştü. Ama Sabiq’in gövdesi aşırı ısındı, hidrolik sıvılar kaynadı, yapay rahim ünitesi eridi, optik sensörler karardı. Sabiq, devre dışı kaldı.


Yeni Bir Başlangıç ve Kayıplar

Rabia, reaktörü yeniden başlattı; plazma roketi tekrar ateşlendi. Al-Hakim, tam kapasiteyle çevrimiçiydi:

"Sistem durumu: optimal. DNA bankası güvenli, sıcaklık 5 Kelvin. Sabiq devre dışı. Robot sayısı: 1197."

Thaniya, Sabiq’in yanmış gövdesine bakarak:

"Sabiq… İlk annemizi kaybettik. Al-Hakim, bu kaçıncı fedakârlık?"

Al-Hakim:

"Üçüncü. Sadiqa, Hamisa, şimdi Sabiq. Her biri, misyonu korudu. DNA dizgi makineleriniz, dijital veriyi hâlâ kromozomlara çevirebilir, Proxima b’de hayat doğacak."

Rabia:

"Ama 1197 robotla… Üs kurmak, artık daha mı zor?"

Al-Hakim:

"Evet. İşçi sayınız azaldı, ama öğretmen ve anne rolleriniz sürüyor. Proxima b, bu kayıpların sınavı olacak."

Karanlıkta Yeni Bir Ses

Thaniya ve Rabia, kargo bölümüne döndü. Sabiq’in gövdesi, diğer kayıpların yanına yerleştirildi, üç anıt, sessizce duruyordu. Al-Hakim, gemiyi stabilize etti; Nova Spes, yoluna devam etti.

Thaniya’nın son sorusu, Al-Hakim’e ulaştı:

"Sabiq’in bellek çipi, Al-Hakim’de olsaydı… Onu kurtarabilir miydik?"

Al-Hakim:

"Belki. Ama o, bankayı seçti. Proximalılar, onun fedakârlığında doğacak."

Gemi, karanlıkta kayboldu, üç robot anne eksik, ama hâlâ umut taşıyordu.


Bölüm 6: Proxima’nın İlk Işığı
Hedefe Yaklaşma

2865 yılıydı. Nova Spes, Mars’tan ayrılalı 796 yıl olmuş, 800 yıllık yolculuğunun %99.5’ini tamamlamıştı. Gemi, Proxima Centauri sistemine girmişti; koronal plazma roketi, son bir yavaşlama manevrasıyla itkiyi azalttı. Al-Hakim, gemiyi Proxima b’nin yörüngesine oturtmak için son hesaplamaları yapıyordu. Gemi, Proxima b’nin yörüngesine, 150 kilometre yükseklikte sabit bir pozisyona yerleşti. Yakıt kepçesi, helyum-3 toplamaya yörüngede de devam edecekti, reaktör tasarruf moduna geçmişti. Proxima b, ufukta belirdi, kırmızı cüce Proxima Centauri’nin zayıf ışığıyla aydınlanan, mor-kızıl tonlarda bir süper Dünya. Yüzeyinde kriyovolkanların izleri ve ince bir atmosferin puslu gölgesi seçiliyordu.

Kırmızı cüce Proxima Centauri’nin zayıf, kızıl ışığı geminin dış kabuğunu aydınlatıyordu. 1197 robot anne, kargo bölümünde uyku modundaydı; Sadiqa, Hamisa ve Sabiq önceki arızalarda feda olmuştu.

Al-Hakim, geminin sensörlerini çalıştırdı: multispektral tarayıcılar, kızılötesi kameralar ve manyetik alan dedektörleri, Proxima b’nin yüzeyini analiz etmeye başladı. İnişten önce gezegenin detaylı bir haritası çıkarılmalıydı, bu, üslerin nerede kurulacağını belirleyecekti. Al-Hakim, iki lider robot anneyi uyandırdı: Thaniya (ikinci) ve Rabia (dördüncü). Daha sonra, tüm robotların uyanışı için genel bir komut verecekti.

Kargo bölümünde, Thaniya’nın LED’leri yanarken bataryası %50 kapasitede titredi; Rabia’nın hidrolik sistemleri tam güçle devreye girdi. İkisi, kontrol koridoruna ulaştı; holografik ekran, Proxima b’nin ilk görüntülerini yansıttı.


Gezegenin Yüzü

Thaniya, ekrana bakarak:

"Al-Hakim, bu Proxima b mi? Analiz et. Neyle karşı karşıyayız?"

Al-Hakim’in sesi, analizle doluydu:

"Proxima Centauri b. Kütle: 1.07 Dünya kütlesi. Çap: 12,800 kilometre. Yörünge süresi: 11.2 gün, tidal kilitli, yıldızına sabitlenmiş. Gün yüzü tarafı, Proxima’ya dönük; gece tarafı, sonsuz karanlıkta."

Rabia:

"Tidal kilitli mi? Yani dönmüyor, bir tarafı kavruluyor, diğer tarafı donuyor mu?"

Al-Hakim:

"Evet. Gün yüzü tarafı, 350 Kelvin (77°C), kızılötesi tarama, kavrulmuş kayaçlar ve erimiş silikat izleri gösteriyor. Gece tarafı, 150 Kelvin (-123°C), buz kaplı kraterler ve donmuş metan gölleri. Ama terminator şeridi, gün ile gece arasındaki sınır, 230-260 Kelvin (-43°C ila -13°C). Orası, potansiyel yaşanabilir bölge."

Thaniya:

"Atmosfer ne durumda? Nefes alabilir miyiz?"

Al-Hakim:

"İnce atmosfer, basınç 0.01 bar. Bileşim: %70 nitrojen, %20 karbondioksit, %0.1 oksijen, metan ve amonyak izleri. Kırmızı cücenin UV ve X-ışını patlamaları, atmosferi aşındırıyor. Nefes alınamaz, biyopolimer uzay elbiseleri şart."

Rabia:

"Yüzey özellikleri? Üs kuracak yer var mı?"

Al-Hakim:

"Terminator şeridinde mor-kızıl toprak, silikat ve demir oksit ağırlıklı. Kriyovolkanlar, yeraltı okyanuslarından metan ve su buharı püskürtüyor; sismik aktivite, 11 günlük yörünge döngüsüne bağlı. Düz ovalar ve platolar mevcut, ama kriyovolkanik patlamalar risk oluşturuyor."

Thaniya:

"Tam bir cehennem değil, ama Dünya da değil. Terminator şeridi, üs için en iyi şansımız mı?"

Al-Hakim:

"Evet. Ova koordinatı 15° kuzey, 42° doğu, ana üs hedefi. Ama yönlendirme sistemindeki %3 sapma, bazı kapsülleri platolara savurabilir."

Rabia:

"796 yıl… Sabiq bunu görseydi… İniş planı ne? Üs kurmadan önce ne kadar hazırlık gerekiyor?"

Al-Hakim:

"Gemi, yörüngede kalacak. 1197 robot anne, 60 iniş kapsülüne dağıtılacak, her kapsül, 20 robot taşıyacak. Ama bir sorun var: yönlendirme sisteminde %3’lük bir sapma riski. Kapsüller, hedef bölgeden dağılabilir."

Thaniya:

"%3 mü? Kozmik ışın arızasından mı? Sabiq’in fedakarlığı bunu çözmedi mi?"

Al-Hakim:

"Kısmen. Yeni bellek çipi, navigasyonu kurtardı, ama yedek sistemlerde mikro hata birikti. Kapsüllerin %10’u, ana üs bölgesinden 500 kilometre uzağa inebilir."

Rabia:

"500 kilometre… Proxima b’nin yüzeyi zaten zorlu, kriyovolkanlar, radyasyon, düşük oksijen. Ayrılırsak, üs kurmak imkânsız olmaz mı?"

Al-Hakim:

"Hayır. Her kapsül, biyomolekül sentezleyiciler ve DNA dizgi makineleriyle donatıldı. Ayrı üsler kurabilirsiniz, ama birleşmek zaman alır."

Thaniya:

"Sabiq’in yerine sıramaya göre ben liderim şimdi. Rabia ile ben, ana üssü koordine ederiz. Kapsüller dağılırsa ne yapacağız?"

Al-Hakim:

"Bağımsız hareket edeceksiniz. DNA bankasından bitkiler ve hayvanlar üreteceksiniz. Üs, insan yaşamına uygun hale gelince, her biriniz bir insan doğurabilirsiniz."


Robotların Uyanışı

Rabia:

"1197 robotu uyandırmalıyız, herkesin görevi belli olmalı. Nasıl bir plan?"

Al-Hakim:

"Genel uyandırma komutu veriyorum. Kapsül dağılımı: 60 kapsül, her biri 20 robot taşıyacak, eksi 3 kayıp. Thaniya, ana üssü koordine edecek; Rabia, yedek lider."

Al-Hakim, kargo bölümüne sinyal gönderdi. 1197 robot anne, bir senfoni gibi uyanmaya başladı; LED’ler yeşilden kırmızıya döndü, hidrolik sistemler vızıldadı, modüler eller hareketlendi. Her robot, yapay rahim ünitesi, biyomolekül sentezleyici ve DNA dizgi makinesiyle donatılmıştı, üç rollü (anne, öğretmen, işçi) görevleri için hazırdı.

Robot-17 (Zahira), uyanır uyanmaz:

"Al-Hakim, durum raporu, Proxima b’ye vardık mı?"

Al-Hakim:

"Evet, Zahira. Yörünge sabit. Gezegen analizi tamam, iniş hazırlığı başlıyor."

Robot-44 (Nafisa):

"DNA bankası durumu ne? Dijital veri sağlam mı?"

Thaniya:

"Sağlam, Sabiq’in fedakarlığı bunu korudu. Adenin-Timin dizileri, bitki ve hayvan üretimi için hazır."


İsimlendirme Tartışması

Robotlar, kapsüllere geçmeden önce kısa bir toplantı yaptı. İndikten sonra yapılacakları konuştular.

Toplantı dağılırken Thaniya, DNA bankasına bakarak:

"İlk insanları doğuracağız, ama isimleri ne olacak? Terminus arşivinde, Dünya’nın yaratılış efsaneleri var."

Rabia:

"Evet, Adem ve Havva. İnsanlığın ilk çifti. Bu isimler, Proximalıların kökenini yansıtabilir mi?"

Zahira:

"Adem ve Havva, bir bahçede doğdu, burası ise tidal kilitli bir süper Dünya. İsimler kesin mi olmalı?"

Thaniya:

"Henüz değil. Efsanelerden ilham alabiliriz, ama bu gezegen, kendi hikayesini yazacak. Belki ilk doğanlara başka isimler veririz, belki de Adem ve Havva kalır. Üs hazır olunca karar veririz."

Rabia:

"Kabul. Ama benim doğuracağım çocuk, bu cehennemde güçlü olmalı, adı ne olursa olsun."

Al-Hakim:

"İsimler, sizin mirasınız. Şimdi kapsüllere geçin, iniş, T-1 saat."


Yörünge Sessizliği

Robotlar, 60 kapsüle dağıldı; Thaniya Kapsül-1’e, Rabia Kapsül-2’ye liderlik etti. Her kapsül, enerji panelleri, madencilik ekipmanları ve biyopolimer üniteleriyle doluydu. Proxima b, aşağıda uzanıyordu, bir tarafı kavrulmuş, bir tarafı donmuş, ortası ise ince bir umut şeridiyle parlıyordu.

Thaniya:

"Al-Hakim, bu gezegen… Sabiq’in hayalini taşıyabilecek mi?"

Al-Hakim:

"Taşıyacak. Proxima Genesis, burada başlıyor, 1197 robot, bir dünyayı yeniden doğuracak."

Rabia:

"Terminator şeridi… İlk üssümüz orada olacak. Hazırız."

Holografik ekran kapandı. Nova Spes, yörüngede sessizce beklerken, kapsüller iniş için hazırlandı, Proxima b’nin yüzeyi, onları bekliyordu.


İniş ve Ayrılık

Robotlar, iniş kapsüllerine geçti. Thaniya, Kapsül-1’e; Rabia, Kapsül-2’ye liderlik etti. Her kapsül, 20 robot anne, enerji panelleri, madencilik ekipmanları ve biyopolimer üretim üniteleriyle doluydu. Al-Hakim, yörünge yerleşimini tamamladı ve iniş komutunu verdi:

"Kapsül ayrılma: T-10 saniye. Hedef koordinat: 15° kuzey, 42° doğu. İyi şanslar, Thaniya. İyi şanslar, Rabia."

Thaniya:

"Proxima b… Sabiq’in hayali bu muydu? Al-Hakim, bizi bir arada tut."

Rabia:

"Tüm insanlığın hayali buydu. İlk insanlar doğacak. Ama önce bu gezegeni onlar için ev yapmalıyız."

T-3… 2… 1… Ayrılma!

60 kapsül, Nova Spes’ten ayrıldı ve Proxima b’nin atmosferine girdi. İnce atmosfer, kapsülleri titretti; kriyovolkanların dumanı, görüşü bulanıklaştırdı. Ancak Al-Hakim’in uyarısı gerçekleşti, yönlendirme hatası, kapsüllerin %10’unu saptırdı. Thaniya’nın Kapsül-1’i hedef bölgeye inerken, Rabia’nın Kapsül-2’si 480 kilometre batıya, bir kriyovolkan platosuna yöneldi.

Thaniya, iniş sırasında:

"Al-Hakim, stabilizörler tutuyor, 15° kuzey, 42° doğu. İniş tamam! Ama Rabia nerede?"

Al-Hakim:

"Kapsül-2, sapma yaşadı. Koordinat: 15° kuzey, 36° batı. İletişim mesafesi: 480 kilometre. Rabia, durumun ne?"

Rabia, kapsülün içinden:

"İniş sert, kriyovolkanik bir platoya çarptık. Kapsül sağlam, ama zemin kararsız. Thaniya, beni duyuyor musun?"

Thaniya:

"Evet, ama sinyal zayıf. Al-Hakim, kapsüllerin geri kalanı nerede?"

Al-Hakim:

"58 kapsül, ana bölgeye indi. 2 kapsül, Rabia’nınki dahil, uzak düştü. Toplam: 1197 robot, iki gruba ayrıldı."


İkiye Ayrılan Gelecek

Thaniya, Kapsül-1’den çıktı. Ana üs bölgesi, nispeten düz bir ovaydı, mor-kızıl toprak, ince bir toz tabakası ve uzakta duman püskürten kriyovolkanlar. 1157 robot, Thaniya’nın liderliğinde çalışmaya başladı:

"Enerji panellerini kurun. Önce bitki serası, DNA bankasından algler üreteceğiz. İnsanlar, ancak üs hazır olunca doğar."

Rabia, 480 kilometre uzakta, Kapsül-2’den çıktı. Plato, titreşen bir zeminle kaplıydı, yeraltı okyanuslarının basıncı, kriyovolkanları tetikliyordu. 40 robot, Rabia’ya eşlik ediyordu:

"Zemin kararsız, madencilik zor olacak. Ama DNA bankamız var. Ayrı bir üs kuracağız."

Thaniya, iletişim kanalında:

"Rabia, birleşene kadar dayan. Adem ve Havva’mızı ayrı doğurabiliriz."

Rabia:

"Dayanacağım. Ama bu cehennemde, Havva’mız güçlü olmalı."

Nova Spes, yörüngede sessizce duruyordu. Al-Hakim, iki grubu izledi:

"Thaniya, Rabia, Proxima b, sizin sınavınız. Sabiq’in fedakârlığı buraya kadardı. Şimdi, Proximalıların anneleri sizlersiniz."

İnsanlığın kaderi ikiye ayrıldı, Thaniya’nın ana üssü ve Rabia’nın uzak platosu, ilk insanların doğumuna giden ayrı yollar olacaktı.

DEVAM EDECEK...