Her gün kendimize ve başkalarına öğüt olarak verdiğimiz bir cümlenin sıfatı ve fiilinden oluşan bir ikili. İçini doldurmanın kolay olmayacaği bir iddia …

Temiz kalmak zordur. İhanetin, yalanın, sömürünün, acının ve sayısız engellerin ortasında yaşarken. Dimdik durmak, hayatın olmazsa birinci olmaz koşulu, … içimizde onun sabrını, vicdanını, onurunu taşıyarak hayata eşlik etmek. Her sohbetimizde edebiyat ortağım ve can gardaşım Mehmet Salim’le. O kendine bazen ben de „zalimlik“ var desede, içinde ki özgürlük ve insan sevincini kaybetmeden bütün zorluklara rağmen hayata karşı sorumlululuklarının toplumsal bilinciyle harmanladığı düşüncelerinde. Yaşıyoruz bu evrenin içinde; tüm duygularımız eşliğinde; acıya karşı mutluluk, huzur, güvensizliğe karşı güven, yoksulluğa karşı ortalama bir eşitlik. Yürek tadında dile gelen, rüzgar gibi sıcağı üfleyen. Sıradışı olan, topluma, onun eksikliklerine karşı sanat diliyle, dile getirmenin muhteşem uyumu içinde. Tüm yaşadıklarımı bu yüzden yüreklice dile getirerek unutmuyorum. Yalansız, dogrudan direk olmanın mücadelesini verdim, dayak yesem de sözümün arkasında durdum, bu duruşum bazen kendi alehime olsa da … Hakikatten uzak durmadım, son söylenecek sözü genellikle ilk olarak patlatmanın yaralarını tuzlayarak geldim bu günlere … Hep inişli, çıkışlı, girdaplı, dolambaçlı oldu hayatım. Hem kendime hemde çevreme karşı her zaman samimi, içten, doğru, dürüst ve sade olmanın sadeliğine yürüdüm.

Bu evrende yaşananları ve yaşadıklarımı, genel baskıları, dışlanmayı, sistemin sistematik baskılarına, yasalarına her yanıyla inanmadım, kendi aklıma, mantığıma, duygularıma, siyasi ve ahlaki düşüncelerime tavır koyan direncimle yüreğimi ortaya koyarak tırmandım hayatın merdivenlerine, … Yenilgileri arkamdan bırakara ve gelecek yenilgilere gögüs gererek direneceğime olan inancımla yürüyorum haytı içinden geçerek ve kıyısından seyrederek.
Kendi düşünce dünyamı planlarken, edebiyatın; şiiri, nesiri, dilin sözü, sesin ve mısralarıniçten gelen bütün güzelliklerini insani sorumluluklarımın büyük cesaretiyle ve inceliğiyle yazıya dökerek sahiplenmenin sevincini yaşadım ve yaşıyorum.
Bu yüzden direniyorum, bulunduğum her ortamda; yobazlığa, gericiliğe, faşizme, ırkçılığa, şovenizme, patriyarşalizme, despotizme, tiranlığa, toplumdaki gelir adaletsizliğine, evsizliğe, yoksulluğa, işsizliğe, silahlanmaya ve militarizme karşı. Arayışın iyimserliğine kesinlikle inanıyorum. Bütün faşist gelişmelere karşı, toplumun gericiliğine karşı; bir roman kahramanının hayal kırıklığını yaşamıyorum. Yer yer halkları suçlasamda, bütün suçu halkların ilkel inatçılığına, onların devrimci bilinçten yoksunluğuna ve bu yüzden de kollektif işbirliğine gitmemelerine bağlamıyorum. Topofili (topophilia) bir kişiliğe de sahip değilim, korku fobilerimde yok kendimi izole edece derecede beni korkutan. Eskilerin deyişiyle; „dokunuyorum, zülfi yare, zulüme karşı mazlumların yanında durmanın direncini dik başlı duruşumla parçalamaya çalışıyorum. Ve kendimi hümanizm çizgisinin içinde gezen bir filantropist olarak betimliyorum.

Hiç bir toprak parçasını da kutsal olarak görmüyorum. Dünyanın genelini kutsal olarak kucaklıyorum doğasever yanlarımla …

Sosyolog H. Hüseyin Arslan - Frankfurt am Main, den 30.01.2025